• resmi ilanlar

HAYATA ATILAN SESSİZ BİR ÇIĞLIK…

11/05/2013 00:00

Bolu Express köşe yazarı Onur Ustaoğlu Anneler Günü dolayısıyla farklı bir röportaja imza attı. İşte Ustaoğlu’nun, engelli bir anne ile gerçekleştirdiği o özel röportaj:

Röportaj: Onur Ustaoğlu 

 

Bu özel günde Bolu Ekspres için ne yapalım diyerek, özel bir anne ve benim arkadaşım Arzu Metin ile keyifli ve bir o kadar da üstünde düşünülmesi gereken bir söyleşi yaptık. Biz çok eğlendik umarım sizde okurken bizim kadar eğlenirsiniz…

Arzu bilgisayarım bozuk falan anlamam otur karşıma başlıyoruz…

Bize kısaca kendini tanıtır mısın?

1974 yılında Bolu’da doğmuşum. O zaman tünelinden bu zaman tüneline kadar çok şeyler yasadım. 17 yaşında evlendim ve ilk olarak esimle çalışmaya başladığım fotoğraf stüdyomuz vardı.

Her şeyi çok erken yasadım mesajla  5’nci sınıftan sonra tüm evin yükü bendeydi.

Ben istediğim gibi arkadaşlarımla gezemedim ve o yüzdende liseden terk ettim annemin rahatsızlığından dolayı ve 17 yaşında evlendim sonra çalışmakla geçti.

23 yaşında duyma yetimi kaybettim

Peki, Arzu bildiğim kadarıyla iki oğlun var ve duyma sorunun da var…

Evet, Onur 17 yaşında iki oğlum var ikizler. Ben sonradan engelli oldum 23 yaşından sonra duyma yeteneğimi yitirdim o zaman ikizler daha 7 aylıktı.

Arzu sonradan da olsa engelli bir anne olarak Bolu’da çocuk yetiştirmek nasıl bir şey yani ne gibi zorluklarla karşılaştın?

Evet, zor gerçekten çok zor. İlk baslarda eğitimlerin de zorlandım ama şu varki okuma yazmayı bildiğim için öğrenmelerinde zorluk çekmedim ama öğretmenleriyle anlaşmakta zorlandım. Onurcuğum her seferinde çocukları durumlarını öğrenmeye gittiğimde eğitim veren öğretmenlerimizin çoğu duyarlı değil bu konularda. Kendi durumumu anlattığım halde benimle yazarak değil konuşarak anlaşmayı tercih ettiler ve başlarından savmak oldu; ama çocuklarımla anlatım olarak çok iyi anlaştık. Sanki bu içgüdü gibi bir şey diyebilirim. Sanki onlar çocuk yaşta benim duymadığımı anlayabiliyormuş da bana işaretlerle ya da olmadı göstererek anlatırlardı. Yazmayı öğrendiklerinde bana yazarak anlattılar ve onların bunu anlayıp da büyük insanların anlayamadığı saçma bir durumdu; ama bildiğin gibi özellikle kalabalık ortamlarda ben bir şey anlayamıyorum pek. Hastanede bankada özel sektörler de seslerin çoğunlukolduğu yerlerde anlamam zorlaşıyor ve yine biliyorsun ki ben duyma engeliler için bir okula gitmedim pek işaret dilinden de anlamıyorum zaten. Anlamak içinde karşındaki kişilerin de bilmesi gerekiyor bunu yoksa anlayamazsın.

İş bulamıyorum !!!

Evet, aslında ne kadar haklısın. Okullarda hayatımız boyunca kullanmayacağımız bilgiler veriliyor her an lazım olabilecek bilgileri biz gidip özel olarak öğrenmemiz gerekiyor bence bu tür bilgiler okullarda ders olarak verilmeli

Evet, her engellenin sorunları farklı bak belki benim ayağım tutuyor ama bir duymuyorum iki akciğer rahatsızlığı geçirdiğim için ağır işlerde çalışamıyorum diğer islerde duymayı gerektiren isler oluyor onu da yapamadığım için bana iş vermiyorlar.

Ben de onu soracaktım çocukları yetiştirirken iş anlamında ne yaptın bu da bir problem yaratmadı mı?

Olmaz mı? Çocuklar birinci sınıfı İstanbul’da okudular esimin işsizliği yüzünden tekrar Bolu’ya geldik. Ben çalıştım. Çalışmam sağlık yönünden yasak olduğuhalde bir sene bir firmada kalite kontrolde çalıştım. Çok ağırdı. Çalışma saatleri rahatsızlandım. İşten çıktım sonra uzun bir ara geçmeden bir fabrikada çalıştım. Hem rahatsızlığım nedeniyle hem de babamın kısmi felç geçirmesi sonucunda işi bırakmak zorunda kaldım ve o dönemlerde de eşimden ayrılma kararı aldım

Biliyorsun ki annemde kalp hastasıydı ve felçliydi babamda kısmi felç geçirince bakacak kimse de olmayınca iste çalışma hayatına son verdim ama bizim gibi insanların ayak da durabilmek için çalışabileceği is yerleri yok ya da buna imkân veren yok maalesef.

Şimdi çalışma anlamında ne yapıyorsun?

Ne yapabilirim ki Onurcuğum şu an babamdan kalan 774 TL aylığı alıyorum; ama 17 yaşında iki oğlum var biri güzel sanatlar resim bölümünde diğeri düz lisede düşün yeter mi?

Zor çok zor şu aralar iş bakıyorum ama yok bana uygun is yok.  Çalışmak zorundayım yani ek isimin olması gerek aldığımız 774 TL ile nasıl geçinebilecek ki

Peki, ben buradan izninle tüm Bolululara bir duyuru yapmak istiyorum.

DUYDUK DUYMADIK DEMEYİN ELİMİZDE İŞ ARAYAN İYİ BİR ELEMANIMIZ VAR İŞ TEKLİFLERİNE AÇIĞIZ YALNIZ YAPABİLECEĞİMİZ İŞLER 1. AĞIR İŞ OLMAYACAK 2.TELEFONLA KONUŞULMAYACAK ARZU’YA İŞ TEKLİFLERİ İÇİN GAZETEMİZİ ARAYABİLİRSİNİZ…

Teşekkürler bu konuda yardım almak güzel bir şey tabi ki Onurcuğum ama biliyorsun ki iş yerlerinde çalıştırmak istemiyorlar engelli kişileri bir ara sana da istemiyoruz demişlerdi hatırlamışındır iste zorluklar her yerde karşımıza çıkıyor.

Ah ah işte bu ön yargıyı kırabilsek Arzu bak sen çocuklarını yetiştirmişsin bence bunu yapan bir anne hayatta her şeyi yapar…

Evet, Onurcuğum bu ön yargıları kaldırmak çok zor insanların düşünce yapısı bunu kaldırmıyor sanırım. Allah güç verdiği surece ben çalışmak istiyorum zaten evliliğimde çok zorluklar yasadım ve hep ailemin desteğiyle ayakta kaldım ama artık onlarda yok yani hayatta değiller tabi ki zor ve ayrıca şunu da ekleyeyim Onurcuğum Türkiye’de kadın olmak çok zor. Ne demek istediğimi anlamışsındır.

Ben anladım kadın olmak üstüne genç bir anne olmak. Aslında sana engelli diyenlerin biraz düşünmesi lazım…

Evet, Onur ben engelli diye bir şey düşünmedim belki ilk baslarda kabullenemedim ama her aldığımız nefes bizim için elimden geldiğince her şeyi yaptım ama benim sorumluluklarım çoktu sadece çocuklar değillerdi.

Bir yandan annem bir yandan babam onlarda çocuk gibilerdi. Hastalardı bakımları bana düşüyordu keşke olsalar da yine baksam diyorum ya ben fazla gençliğimi yasamadım yada diğerleri gibi eğlenme faktörlerine pek zaman ayıramadım kendimi benim hayatim bunlardı annem babam ve çocuklarama yoruldum ve bu senede acısı çıkıyor maalesef ve şu yolların durumları yüzünden yeniden akciğerleri enfeksiyon kapmış biraz düzelte bildik ama sonuçta dert girmişbir kere

Hiç böyle düşünen yok herkes yollar kapalı diye şikâyet ediyor. Sen hayati bir şeyden bahsediyorsun bunu yetkililerin ve tüm Bolu halkının düşünmesi lazım ve şunu unutmamalıyız bir insanın sağlığı her şeyden önce gelir bu sözlerini altını kalın bir çizgi ile çiziyor yetkililere iletiyorum

Tabi ki benim gibiakciğer hastalarının ve astım hastaların tetikleyici bir virüs gibi bu toz! Sence düşünüyorlar mı? Onucuğum herkeste bir vurdum duymazlık vatandaşımız susuyor maalesef oysaki bunların hepsinin farkında insanlarımız

Biz konuşalım tartışalım derdimizi anlatalım tekrar tekrar hatırlatalım da anlayacaklardır.

İnşallah Onurcuğum…

Peki, Arzu bu gün anneler günü sende genç bir annesin ve bence özelde bir Annesin bu gün hakkında ne düşünüyorsun ne hissediyorsun?

Bence annelerin hakkı asla ödenmez biliyorsun bunu sende kendi annenden daha iyi bilirsin anne olmak çok güzel bir duygu gerçekten ve çok özel bu duygunun anlatımı olmaz aslında yaşanır hayatın tüm zorluklarına dair alacağınız bir öpücük dünyalara değer o zaman her şeyi unutmuş oluyorsun. İnan o yüzden bir güne sığmayacak kadar çok değerlidir anneler ve herkes bunun değerini bilip annelerini asla üzmesinler. Onlarla birlikte hayatta iken her şeyi doya doya yaşasınlar ve koklasınlar zamançok kısa ve bu zaman zarfında birbakıyorsunuz ki yok oyegânekişi ve ben şimdi azda olsa anne yokluğunu da çocuklarımda yaşıyorum.  Şunu da söylemek istiyorum ayrıca sadece bu anneler için değil de tüm sevdiklerimiz için geçerli hayatta iken şu kısa dünyada her zaman vakit ayıralım birbirimize bir gün ayırmak için geç kalabiliriz.

Yani sende benim gibi cebinde sevdiklerinle geçirecek 5 dakika bulunduranlardansın aslında ne kadar önemli değilmi?

Evet, Onurcuğum sevdiklerini her anımsamak senin dediğin gibi 5 dakikada olsa zamanımızı ayırabilmek her şeye değer bence ve yine de her şeye rağmen ve zorluklara rağmen anne olmak mükemmel bir duygu herkesin annesi kendine özeldir. Bu anlamda şu kısacık mısraları paylaşmak istiyorum izninle…

“Bırakıp gideli ellerimi yapayalnız kaldım bu yabancı diyarda, sensizlik meğer ne kadar zor şeymiş! İçimi acıtıyor aldığım her nefes, yaşayan bir ölüden farksız yaşıyorum şu tatsız tuzsuz hayatı. Bir zamanlar hep seninle dolu olan şehrin sokakları artık sensizlik kokuyor bir başıma kaldım Anne... Ne zaman gülen bir kişi görsem garipsiyorum artık…“

Arzu güzel sohbetimizin yavaş yavaş sonuna geliyoruz. Son olarak okurlarımıza ve bana söylemek istediğin bir şey varmı?

Sanırım fazlasıyla çok şey söyledim; ama her şeye rağmen ve her zorluklara rağmen hayatın tadının farkına varsınlar ve yaşamasını bilsinler. Özellikle annelerin değerlerini asla unutmasınlar. Bugün kınadığımız annelerimiz asla evlatlarının kötü olmasını istemezler. Onlara kızmayalım. Unutmayalım bir gün “yaşlı o, anlamaz” diye kınadığımız hor gördüğümüz annelerimiz gibi bizlerde yaşlanacağız. Tek dileğim tüm annelerin hayatta istedikleri gibi hayırlı evlatların olması.

Sana gelince Onurcuğum…

Hayatta tanıdığım en güzel insan ve sevgiyle yürekleri kazanan insan olarak seni her daim taktir ediyorum. Çoğu insana fazlasıyla örnek birisin hem dost hem arkadaş hem abi hemde büyük sırdaş olarak gerçekten mükemmel yapıya sahip bir kişiliğin var. İyi kiseni tanıdım ve hayatımızın içinde oldun ve seni bu denliyetiştiren anneninde ellerinden saygıyla öpüyorum…

Güzel düşüncelerin için ve bu keyifli sohbet için teşekkürler Arzusenin ve tüm annelerin anneler gününü kutluyorum bana vakit ayırdığın için ayrıca teşekkürler…

Ben teşekkür ederim Onurcuğum senle zamanı yasamak çok güzel bir duygu. Tüm annelerin ve anne adaylarının günü kutlu olsun…

 

İlk yorum yapan siz olun!
 1250 karakter yazabilirsiniz

Tabaklar Mah. Cumhuriyet Cad. İnci İş Merkezi No: 32 / 32 Bolu   Tel:   Faks: