Fevzi Duru’nun ardından…

28/09/2012 00:00

Bİ SİGARA Bİ MOLA…

—Hocam, Fevzi Abiyi kaybettik başımız sağ olsun

Arayan Bülent Çiftçiydi…

Dondum kaldım.

Hemen koştuk Burhan Sucu ile beraber Bolu İzzet Baysal Devlet Hastanesi Köroğlu

Ünitesine…

Gazeteci arkadaşlar, Mehmet Ali Atalay, Hakan Aydın, Mustafa Özkan, Bülent Velioğlu, Haktan Yamantürk ve Yarenler Taraftarlar Derneği Başkanı Sinan Akyol oradalar…

“Bi sigara,

Bi mola,

Yanımıza gel,

Fevzi Amca.” Diyen ve Fevzi Duru Abimizi otobüsün arka tarafa davet eden Hamza Türdü Koray Yılmazdemir, Murat Çelik, ve Serkan Erkan geldiler.

Geldiler de senin bu tarafa gelemeyeceğini ama yaşayanların öbür tarafa gidebileceğini hatırlayarak geldiler.

Zor günlerin değerli adamı Yener Bandakçıoğlu Başkanım, Doğan Uz Hocam, Caner Güngör İsmini hatırlayamadığımız pek çok dost oradaydı.

”Daha dün birlikteydik, nasıl olur” diyorlardı.

Son nefesinde yanında olan Yaşar Yurdakul şaşkındı. İbrahim Çelik Abim yanıbaşındaydı…

Gözümün önüne, elimde Türk Ocağının ÜÇ TEPE Dergisi Atatürk Stadyumunun merdivenlerini çıktığım ve basın mensuplarının giriş yaptığı saç kapıya vurduğum gün geldi.

Elimdeki derginin spor sayfasını ve yazımı gösterip içeriye girmek istediğimi söylemiştim.

Kapıyı açan görevli içeriye seslenmişti:

—Fevzi Abi gelir misin?

İlk o zaman görmüştüm O nu…

Beni içeriye almadı ve “Oğlum iki üç yazı ile buraya girilmez.” Demişti.

Epeyce kızmış ve gücenmiş arkamı dönmüş ve Allah’a ısmarladık bile demeden ayrılmıştım.

Daha sonraki zamanlarda Bolu nun Sesi Gazetesinde de yazı yazmaya başladıktan sonra basın tribününe girebilme şansını yakalayabilmiştim.

Beni sevmişti yazılarımı tutmuş ve beni her ortamda savunur hale gelmişti. Benim için değerli bir insandı.

Fevzi Abi! Bak bir itirafta bulunacağım

Seni hastaneden evine son defa yatman için gönderdikten sonra ne yaptık biliyor musun?

Karaçayır’da basın mensupları olarak Bolusporlu idareci ve teknik heyetle maç yaptık.

Bir de kılıf hazırlayıp”Bu maçı Fevzi Abimiz için oynayacağız, kazanmalıyız.”Dedik.

Ama verdiğimiz sözü yedik, yenildik.

Kusura bakma Fevzi Abi

Hayat bir şekilde devam ediyor bu devirde düşmeyeceksin, ölmeyeceksin

Yoksa adamı ikisinde de hiç acımadan gömüyorlar.

Ancak Sen sağlığında ilerlemiş yaşına rağmen hiç düşmedin, Fevzi Ağabeyliğini hiç kaybetmedin.

Adamlık adına,

İnsanlık adına,

Güzellik adına,

Gönül kazanma adına çok güzel işler yapmışsın ki,

O görünmez hayat tahtasına çok güzel şeyler yazmışsın ki, aramızdan ayrılışında da, ardından okuyanların çok oldu.

Usulen ve nezaketen söylenen şeyler değildi konuşulanlar. Candan dı, samimiydi.

“Kanuni Sultan Süleyman, şehzadeleri için gayet tantanalı bir sünnet düğünü yaptırmıştı. Ondan evvel vezir Makbul İbrahim Paşa da evliliği münasebetiyle büyük bir düğün yapmış, Sultanı da davet etmişti.

Sultan Süleyman, sünnet düğünü sırasında İbrahim Paşa’ya:

“Paşa! Senin düğününmü güzel oldu yok sa benimki mi? diye sordu.

İbrahim Paşa, “Benim düğünüm, Sultanım.” dedi.

Padişah bu sözden biraz gücenmiş olarak, “Neden?” dedi. Paşa dedi ki:

“Efendim, benim düğünüme zamanın sultanı teşrif etti. Sizin düğününüze o rütbede bir zat geldi mi?”

Fevzi Abi!

Senin düğününde mükemmel oldu. Valimiz, Emniyet Müdürümüz oradaydı.

Bolusporumuzun başkanları, basın mensupları,siyasiler,Bürokratlar,tüm sevenlerin yanındaydı.

Seni seninle bırakırken orada aklımızda güzelliklerinin yanında genç gazetecilerin sana hitaben söyledikleri,

“Bi sigara,

Bi mola,

Yanımıza gel,

Fevzi Amca.”Sözleri ile herkesin karamsar olduğu Göztepe maçı öncesi Köroğlu Televizyonuna yapmış olduğun röpörtajdaki”… Boluspor takım olma yolunda emin adımlarla ilerliyor.Ben bu maçı net bir skorla kazanacağımıza inanıyorum….”açıklaman kaldı.

Fevzi Abi!

Ahir alemdeki Boluspor’a başkan, antrenör, müdür, malzemeci,futbolcu göndermiştik bir TSYD temsilcimiz yoktu onu da seninle tamamladık.

Gerisini Ahiretteki basın tribününe, benim gibi iki üç yazı ile girmek isteyenler düşünsünler.

Mekânın cennet olsun...

Birgül Hanımefendiye,Timur ve Fatih Kardeşlerime,Adem Bayındır Hocama başsağlığı diliyorum.

Muharrem Demirel