• resmi ilanlar

CUMA SOHBETLERİ

13/08/2015 11:00

Bolu İl Müftülüğü vaizlerinden Harun Bakan ve Kadir Öztürk'ün hazırladığı ‘Cuma Sohbetleri'nin bu haftaki bölümü Bolu Express'te

KUR’AN ÖLÜLERE DEĞİL DİRİLERE SESLENİR

 

 

     “Müminler ancak, Allah zikredildiği (anıldığı) zaman kalpleri titreyen, kendilerine Allah’ın ayetleri okunduğunda imanlarını artıran ve yalnız Rablerine dayanıp güvenen kimselerdir. Onlar namazlarını dosdoğru kılan ve kendilerine rızık olarak verdiğimizden (Allah yolunda) harcayan kimselerdir. İşte onlar gerçek müminlerdir…” (ENFAL SURESİ – 2/4. AYET)

 

İnsanı yaratıkların en şereflisi kılan Yüce Allah, insana akıl, düşünme, konuşma, faydalıyı zararlıdan ayırabilme gibi kabiliyetler vermiştir. Ayrıca her biri cihana değer nitelikteki sayısız nimetleriyle, bedeni ve ruhi varlığımızı donatmıştır. Dünyayı insana beşik kılmış, uçsuz bucaksız kâinatı ve içindekileri insanın emrine, hizmetine sunmuştur. Yine Allah, hayatın karanlık yollarında yürürken önümüzü aydınlatmak için uyacağımız iman, ibadet ve ahlâk kurallarını da bildirmiştir.

     Bunca nimetleri bize bahşeden Yaratıcımıza nasıl kulluk edeceğimizi, niçin yaratıldığımızı, nerede ve ne diye bulunduğumuzu, yolculuğumuzun nereye doğru sürüp gittiğini, bu dünya ötesinde nelerle karşılaşacağımızı, gönderdiği peygamberleri ve bu peygamberleri aracılığıyla bizlere ulaştırdığı kitapları vasıtasıyla bildirmiş, öğretmiştir. Bildiğimiz ve iman ettiğimiz gibi, Yüce Allah insanlara ilk vahyini, ilk insan ve ilk peygamber olan Hz. Âdem (AS) vasıtasıyla ulaştırmış, ilâhi vahyin son ve en mükemmel halkasını teşkil eden Kur’an-ı Kerim’i âlemlere rahmet olarak gönderilen Peygamberimiz Hz. Muhammed (SAV) aracılığı ile bizlere iletmiştir.

     Rabbimizin son mesajı olan bu kitap, O’nunla biz kulları arasındaki kopmaz ilâhi bir bağdır. Bu Kur’an’ın cazibe ve aydınlığı ile milyarlarca insan yollarını bulmuşlar, O’nun sayesinde ortak gaye etrafında birbirlerine ve Allah’ın bütün yaratıklarına saygı duymayı öğrenmişlerdir. Bazı insanlar da yaratılış gayesini anlayamamış, yeryüzüne ve içindekilere, yaratıcısından dolayı sevgi duymayı öğrenememiş ve kendilerine verilen dünya nimetlerini hakkıyla değerlendirmeyi bilememiş ve bir ömrü heba etmiştir. Ömrünü Allah ve O’nun sevgili Rasülü (SAV)’in emir ve tavsiyeleri doğrultusunda geçirmeden tüketen kişiler, bu dünyadan göç ettikten sonra, kendilerine tanınan bu fırsatı ikinci bir defa değerlendirme imkânı bulamayacaklardır. Öbür dünyada, bu fani âlemde yaşadıkları ile baş başa kalacaklar, iyiler ilâhi ikramlar ile mutlu olurken, kötüler boşa geçirdikleri dünyaya tekrar döndürülüp, Allah’ın emirlerine uygun bir hayat yaşamayı özleyecek ve arzu edeceklerdir. Bu gerçek Kur’an-ı Kerim’de:

 

     “Nihayet onlardan (müşriklerden) birine ölüm gelip çattığında; Rabbim! Beni geri gönder, ta ki boşa geçirdiğim dünyada iyi işler yapayım’ der.” (MÜMİNUN SURESİ -  99. AYET)

Ayetiyle, açıkça ortaya konulmaktadır. Fakat bu durumda olan kişilerin arzuladıkları özlem ve bu sonsuz istekleri karşılıksız kalacaktır. Bu gibi kişilerin isteğine, Cenab-ı Allah tarafından şu karşılık verilir:

 

 

     “Hayır! Onun söylediği bu söz (boş) laftan ibarettir. Onların gerisinde ise, yeniden dirilecekleri güne kadar (süren) bir berzah vardır.” (MÜMİNUN SURESİ -  100. AYET)

     Bu ayetlerden de anlaşılacağı üzere, Yüce Allah’ın ilâhi buyruğu sadece yaşayanları muhatap almakta, bu dünyadan göç edenleri yani ölüleri mevzu bahis bile etmemektedir.     

     Merhum Akif bu manayı kendi üslûbu ile güzel bir şekilde ifade ederek şöyle demiştir:

      “İnmemiştir hele Kur’an, bunu hakkıyla bilin, Ne mezarlıkta okunmak, ne de fal bakmak için.”

Ancak hemen burada şunu belirtmekte yarar bulunmaktadır. Zira Kur’an’ın okunması için belirli bir mekân ve zaman yoktur. Mezarlıklar da dâhil Kur’an her yerde okunabilir ve okunmalıdır da. Çünkü onun okunması bir ibadettir. Her harfine on sevap vardır. Fakat Kur’an, bazılarının anladığı gibi sadece mezarlıklarda okunan dinî bir metin değildir. Allah’ın kelâmı yaşansın diye biz insanlara gönderilmiştir. O yaşandığı ve ahkâmıyla amel edildiği müddetçe, insanlık dünya hayatında huzura, ahirette de ebedi mutluluğa ulaşacaktır. Bu gerçeği bilen ve hakkıyla inanan insanlar, Kur’an’ın emirleri doğrultusunda hayatlarını tanzim ederler ve gecelerini, gündüzlerini sadece ve sadece bu ulvi gayeye matuf olarak geçirme gayreti içinde bulunurlar. Yine bu kişiler Kur’an’ı gerek namazlarında ve gerekse namaz haricinde bir ibadet niyetiyle okurlar ve okudukları bu Kur’an da onların imanlarını ziyadeleştirir. Çünkü onlar bunu yaparken Yüce Allah’ın;

 

     “Müminler ancak, Allah zikredildiği (anıldığı) zaman kalpleri titreyen, kendilerine Allah’ın ayetleri okunduğunda imanlarını artıran ve yalnız Rablerine dayanıp güvenen kimselerdir. Onlar namazlarını dosdoğru kılan ve kendilerine rızık olarak verdiğimizden (Allah yolunda) harcayan kimselerdir. İşte onlar gerçek müminlerdir…” (ENFAL SURESİ – 2/4. AYET)

     Ayetinde zikrettiği ve övdüğü kişilerden olmayı amaçlamışlardır. Kur’an yaşanmadan anlaşılabilirmiş İslâm tarihine bir göz atacak olursak, nice kişiler vardır ki, onlar Kur’an’ı dinlemiş ve onun ilâhi mesajından etkilenmiş olmalarına rağmen onu anlayamamışlardır. Bu husus Hz. Peygamber döneminden vereceğimiz şu iki örnekle daha iyi anlaşılmış olacaktır:

Mekke’de Hz. Peygamber (SAV),İslâm’ı tebliğe başladıktan sonra, Efendimiz (SAV)’i kabul etmedikleri gibi, küfrün de başını çeken şahısların en önde gelenleri Ebu Süfyan, Ebu Cehil ve Ahnes b. Şerik idi. Kur’an’ı gündüzleri inkâr etmelerine ve var güçleriyle İslâm’a ve o’nun yüce peygamberine karşı çıkmalarına rağmen, bu üç şahıs Hz. Peygamber (SAV),Kâbe’nin yakınında bulunan evinde gece namaza durup da, nazil olan ayetleri seslice okuduğunda, birbirlerinden habersiz olarak farklı yerlere sinmiş bir vaziyette, Kur’an ayetlerini büyük bir hayranlıkla sabaha kadar dinlemekten kendilerini alamıyorlardı. Yine Hz. Peygamber’e karşı amansızca muhalefet edenlerin ilk sıralarında sayılan Velid b. Muğire, Efendimiz (SAV)’in ağzından Kur’an’ı dinledikten sonra etkilendiği ve onun insanların ve cinlerin sözüne benzemediğini itiraf ettiği halde, kibri ve inadı sebebiyle küfründen dönmemişti. Yüce Allah, ona olan gazabını ve azabını öncelikle açıklamıştır. Asıl olan Kur’an’ı bizzat okumak, okuyamıyorsa güzel okuyandan dinlemek, onun sunduğu ilâhi mesajı alarak gerektiği gibi hayatımızı düzenlemek ve onun nasıl anlaşılması gerekiyorsa o şekilde anlamaktır.

Yine İslâm tarihinde bunun sayısız örnekleri vardır. İşte onlardan biri:

Mekke’de İslâm’ı tebliğin 3. yılında Hz. Peygamber (SAV), Kâbe’nin önünde “EL-HAKKA” suresi’nden bazı ayetleri okuduğu bir sırada, henüz Müslüman olmayan ve Efendimiz (SAV)’e sataşmak maksadıyla gelmiş olan Ömer b. Hattab (RA), Kur’an ayetlerini dinledikçe kendisinde bir rahatlama ve kalbinde yumuşama hissetmiş, bir müddet bu şekilde kaldıktan sonra sessizce orayı terk etmişti. Bununla birlikte kısa bir zaman sonra Ebu Cehil’in kışkırtmalarına uyarak, Hz. Peygamber (SAV)’i öldürmek niyetiyle yola çıkmış, ancak yolda kız kardeşi ve eniştesinin de Müslüman olduğunu duyunca, ilk planda eniştesinin evine gitmeye karar vererek oraya yönelmişti. Eve vardığında içeriden gelen Kur’an sesinin, ruhunu derinden okşadığını kalben hissediyordu. Kapıdan içeri girdiğinde gösterdiği o acımasız ve sert tepkinin yerini bir müddet sonra sükûnet alıyor ve Ta-Ha suresi’nin bulunduğu Kur’an sahifeleri okundukça rahatlıyordu. Hz. Peygamber (SAV)’i öldürmek için yola koyulan ve ardından büyük bir hınç ile kız kardeşinin evine giren Hz. Ömer (RA), dinlediği Kur’an ayetlerinin etkisiyle bambaşka bir hâle giriyor, kâfir olarak girdiği evden, Allah’ın lütfuyla mümin olarak çıkıyordu. Doğruca Safa tepesinin eteğinde bulunan Erkam’ın evine gidiyor ve orada Hz. Peygamber (SAV)’in önünde diz çökerek imana geliyordu. Hz. Peygamber (SAV)’in en büyük mucizesi olan Kur’an, zalimlerin yalnızca ziyanını artırır, müminlere işe şifa ve rahmettir. 

 

     Yukarıda verdiğimiz örneklerde Hz. Peygamber (SAV)’i dinleyenlerin hiç birisi başlangıçta mümin değildi. Fakat gönüllerin derinliklerinde bile olsa saklananı en iyi bilen Allah, insanlığın kurtuluşu için gönderdiği bu yüce kitabından, kalbini küfür ve inat ile kirletenlerin faydalanamayacağını bildirmiş, buna karşılık alçak gönüllü ve takva sahibi olanların aynı kitapla hidayete ereceğini bütün kâinata ilân etmiştir.

 

      “O kitap (Kur’an); onda asla şüphe yoktur. O, takva sahiplerini hidayete erdirir.” (BAKARA SURESİ -  2.AYET)

     Takva sahibi olabilmek için öncelikle inanmak gerekir. Zikrettiğimiz ayetlerden de anlaşılacağı üzere, henüz iman etmemiş olan kimsenin Allah’ın sözünü anlayıp, onunla hidayete erebilmesi için öncelikle takvanın zıddı olan kibir ve inat gibi şeylerden kalbini temizlemeli, kalbini alçak gönüllülük ve tevazu ile süslemelidir. Bu yapılmadığı müddetçe Kur’an’ı anlamak veya anladığını iddia etmek mümkün değildir. Çünkü Kur’an’ı en güzel anlayan, yaşayan ve anlatan yegâne kişi, müminlerin önderi Hz. Peygamber’dir.

Zira Kur’an-ı Kerim’deki:

 

      “Andolsun ki, Rasûlullah sizin için, Allah’a ve ahiret gününe kavuşmayı umanlar ve Allah’ı çok zikredenler için güzel bir örnektir”  (AHZAB SURESİ -  21. AYET)

     Ayeti, bunun en güzel delilidir. Bunun içindir ki takva sahipleri, kendilerine Hz. Peygamber (SAV)’i rehber edinmiş, onun Kur’an’ı anladığı gibi anlama, yaşadığı gibi yaşama ve tebliğ ettiği gibi başkalarına anlatma gayreti içinde olagelmişlerdir. Bu kişiler devamlı Kur’an’la haşır-neşir olmuşlar, onu ezberlemişler ve manasını anlamaya çalışmışlardır. Yine onunla ibadet etmişler, onun emir ve yasakları doğrultusunda hayatlarını düzenleyip, öylece yaşama gayreti içerisinde olmuşlardır. İşte Allah’ın kelâmı, bu canlılığı ile insanların zihinlerine ve gönüllerine güçlü bir şekilde yerleşmiş, birbirlerine düşman milletlerden, ırklardan ve kültürlerden ahenkli bir toplum meydana getirmiştir. Onun gelişi ile çöl insanından, medeni bir toplum ortaya çıkmış ve tarihin akışı değişmiştir. Arzumuz Müslüman toplumun, dün olduğu gibi bugün de aynı olması ve kıyamete kadar da böyle devam etmesidir. Takvasız kalp Kur’an’ı ne kadar anlara Takva, Allah’a ve O’nun sevgili peygamberi Hz. Muhammed (SAV)’in buyruklarına karşı kalpteki hassasiyettir. O’nun yarattığı âlemde, koymuş olduğu ölçülere aykırı davranmamak için gösterebilecek en büyük gayreti göstermektir. Kısacası Allah’tan nasıl korkulması gerekiyorsa o şekilde korkmak ve hayatını ona göre şekillendirmektir. Takva sahibi olan kişi haramlardan olabildiğince kaçınır ve farzları elinden geldiğince yerine getirmeye çalışır. Kur’an’ı, Hz. Peygamber (SAV)’in çizgisinde ve gösterdiği minval üzere yaşayabilmenin gayreti içinde olur. İşte böyle bir insan, kalbindeki takva ölçüsünce Kur’an’ı anlar. Kur’an’ı anlayan kişilere Allah, onu başkalarına anlatma imkânı verir ve böylece birçok kişinin de hidayete kavuşmasına vesile olur. Kur’an’ı anlamakla, sadece Arapçayı bilmeyi veya onunla ilgili diğer bilgileri hafızada bulundurmayı yahut tefsir kitaplarındaki malûmatı okuyup anlamayı kastetmiyoruz. Çünkü bu sayılanları inançsız birçok ilim adamı (müsteşrik) de anlamaktadır. Fakat bu bilgi onları hidayete erdirmediği gibi, başkalarının da hidayete ermesine vesile olamamaktadır. Buna mukabil, takvanın kalbinde yer ettiği bir mümin, Arapçayı bilmese bile Allah’ın kelâmını daha iyi anlayabilir. Nice ninelerimiz vardır ki, Kur’an’ı dinlediklerinde kalpleri yumuşar ve ırmak gibi gözyaşı akıtır. Nice âşıklar vardır ki, Kur’an’ı işittiklerinde ciğerleri ta derinlerde yanar ve paramparça olur. Yine niceleri vardır ki, Kur’an’ı duyduklarında kalpleri ürperir ve tüyleri diken diken olur, belki de Kur’an’ın manevi etkisiyle bayılır düşer. İnsanın gönlünde takva hassasiyeti ve Allah korkusu olmadığı müddetçe, Hz. Peygamber’in ikazları bile insana bir fayda veremez. Bu gerçeği Yüce Allah şöyle bildiriyor:

 

      “(Ey Habibim!) Sen ancak zikre tabi olan ve görmeden Rahman’dan korkan kimseyi uyarabilirsin.”  (YASİN SURESİ -  11. AYET)

İbniMes’ud (RA) da şunları söylemiştir: “Kur’an-ı Kerim, hükmüyle amel edilmek için nazil olmuş iken, onlar yalnız okumasını amel olarak kabul etmişlerdir. Bazı kimseler Fatiha’dan itibaren hiç yanılmamak şartıyla Kur’an’ı sonuna kadar okudukları halde, hükmü ile amel etmezler.”

Özet olarak, yaşanmadan Kur’an anlaşılamaz, anlaşılmayan ise hiçbir zaman anlatılamaz. Bunun için Yüce Allah’tan öncelikle bizlere Kur’an’ı anlamamızı, anladığımızı hakkıyla yaşamamızı ve yaşadığımızı da başkalarına anlatmamızı nasip etmesini diliyoruz.

 

KUR’AN VE GÖNÜL HUZURU

 

     “Onlar, inananlar ve kalpleri Allah’ı anmakla huzura kavuşanlardır. Biliniz ki, kalpler ancak Allah’ı anmakla huzur bulur.” (RAD SURESİ – 28. AYET)

 

     “Şunu iyi bilin ki, insan vücudunda küçücük bir et parçası vardır. Eğer bu et parçası iyi olursa, bütün vücut iyi olur. Eğer o bozulursa, bütün vücut bozulur. İşte bu et parçası kalptir.”

 

     Dünya üzerinde yaşayan tüm insanlar huzurlu ve mutlu olmak isterler. Bunun için farklı metot ve yollara başvururlar. Bu konuda her birinin farklı hedefleri vardır. Kimi zengin olduğunda, kimi iyi bir işe girdiğinde, kimi sevdiği insanla evlendiğinde, kimi istediği üniversiteyi kazandığında, kimi arzuladığı herhangi bir makam veya mevkie geldiğinde vs. mutlu olabileceğini düşünür. Amacına ulaştığında ise aradığı mutluluğu ya bulamaz ya da bulduğunu sandığı huzur ve mutluluğun çok kısa süreli ve kendisini tatmin etmeyen bir mutluluk olduğunu görür. Bu defa yeniden farklı mutluluk yolları aramaya başlar ve akla gelebilecek her türlü alternatifi dener. Böylece bütün çabalarına rağmen çoğu kere gerçek anlamda huzur ve mutluluğu elde edemez ve içten içe huzursuzluk çekmeye devam eder.

     Hâlbuki insanın huzurlu ve mutlu olabilmesi her şeyden önce vicdanının rahat olmasına bağlıdır. Yani kalbine sıkıntı verecek, aklına takılacak, vicdan azabı çekecek, pişmanlık içinde yaşamasına sebep olacak bir durum içinde bulunmaması gerekir. Vicdan ise yaratılışı gereği Allah'ın emrindedir ve insana Allah'a iman etmeyi, dinin hükümlerini yerine getirmeyi, hak ve hakikate bağlı kalmayı ve güzel ahlâklı olmayı telkin eder. İnsanın vicdanını rahat ettirecek, gönlünü huzurla dolduracak gerçek mutluluk ve huzur ise Allah’a iman edip, inandığı gibi yaşamak ve onu zikretmekle mümkündür.

     İşte yüce Allah yukarıda mealini verdiğimiz ayetinde bu gerçeği haber veriyor:

 

     “Onlar, inananlar ve kalpleri Allah’ı anmakla huzura kavuşanlardır. Biliniz ki, kalpler ancak Allah’ı anmakla (zikretmekle) huzur bulur.” (RAD SURESİ – 28. AYET)

 

     Bu ayet-i kerimeye göre huzur ve mutluluğun olmazsa olmaz şartı iman ve Allah’ı zikirdir. İman, sözlükte birini söylediği sözde tasdik etmek, söylediğini kabul etmek, gönül huzuru ile benimsemek, karşısındakine güven vermek, şüpheye yer vermeden kalpten tasdik etmek; eman vermek, emin kılmak anlamlarına gelmektedir. Istılahta ise Hz. Peygamber'in Allah'tan getirdiği ve “ZARÛRÂT-I DİNİYE” olarak bilinen hükümleri, haber verdiği hakikatleri tereddütsüz kabul ile bunların gerçek ve doğru olduğuna inanmak demektir. Zikir ise Allah’ı isim ve sıfatlarıyla anmak, tefekkür etmek ve gaflet içerisinde olmamak demektir.

     Yine:

     “Bu (Kur’an) bizim indirdiğimiz mübarek bir zikirdir.”

(ENBİYA SURESİ – 50. AYET)

 

     “Şüphesiz o zikri (Kur’an’ı) biz indirdik biz! Onun koruyucusu da elbette biziz.”

(HİCR SURESİ – 9. AYET)

     Ve

     “Her kim de benim zikrimden (Kur’an’dan) yüz çevirirse mutlaka ona dar bir geçim vardır. Bir de onu kıyamet gününde kör olarak haşrederiz.”

(FUSSİLET SURESİ – 42. AYET)

 

     Ayetlerinde de zikir, “KUR’AN” anlamında kullanılmıştır.

     Zikir, dil, kalp ve beden ile olmak üzere üç çeşittir. Kalp ile zikir Allah’ı gönülden çıkarmamak ve O’nu tefekkür etmektir. Dil ile zikir, Allah’ı güzel isimleri ile anmak, O’na hamd etmek, tesbihte bulunmak, Kur’an okumak ve dua etmektir. Beden ile zikir ise vücudun bütün organlarıyla Allah'ın emirlerini yerine getirmek ve yasaklarından sakınmaktır.

 

     “Onlar ayaktayken, otururken ve yanları üzerine yatarken Allah’ı zikrederler. Göklerin ve yerin yaratılışı üzerinde düşünürler (tefekkür ederler). “Rabbimiz! Bunu boş yere yaratmadın, Seni eksikliklerden uzak tutarız. Bizi ateş azabından koru’ derler.”   (ÂLİ-İMRAN SURESİ – 191. AYET)

     Ayet-i kerimesi zikrin her hâl ve durumda yapılabileceğini ifade etmektedir. Enfal suresinin;

 

2-) “Müminler ancak o kimselerdir ki; Allah anıldığı zaman kalpleri ürperir. Onun ayetleri kendilerine okunduğu zaman (bu) onların imanlarını artırır. Onlar sadece Rablerine tevekkül ederler.”

3-) “Onlar namazı dosdoğru kılar ve kendilerine rızık olarak verdiğimiz şeylerden Allah yolunda harcarlar.”  (ENFAL SURESİ – 2/3. AYETLER)

 

     Ayeti ise hem genel anlamadaki zikrin, hem de Kur’an’ı anlayarak okuyup, onunla amel etmenin mümin kişinin ruhu üzerindeki derin ve olumlu etkisini dile getirmektedir.

Kısaca yorumunu yapmaya çalıştığımız bu ayet-i kerimede ifade edilen “GÖNÜLLERİN HUZUR BULACAĞI ZİKRULLAH”; Kur’an okumak, dinlemek, sübhanallah, elhamdülillah, Allahüekber, lâ ilâhe illallah gibi sözlerle Allah’ı anmak ve söylenen her sözde, yapılan her iş ve icraatta Allah’ın rızasını gözetmektir. Diğer bir ifadeyle Allah’ı gönül ve dil ile zikretmekle beraber, O’nu hayatın içinde de anmak ve rızasına uygun hareket etmektir.

     Müfessir Hamdi Yazır tefsirinde bu ayeti şöyle açıklıyor:

     “Evet, bilin ki, başkasıyla değil, ancak Allah’ın zikriyle veya Allah’ı anmak ve hatırlamakla kalpler mutmain olur. Gönüller huzura erer, içsel acılar ve sancılar şifa bulur, sükûn ve huzura kavuşur. Çünkü her şeyin başlangıcı ve sonu Allah’a bağlıdır. Bütünüyle sebepler zinciri Allah’tan başlar ve yine dönüp dolaşır O’nda son bulur. Mümkün ve muhtemel olan her şeyin akışı Allah’ta nihayete erer. Gönüller O’nun dışında hangi dünya nimetine meylederse meyletsin, hangi isteğe ulaşırsa ulaşsın, onların hepsinin daha iyisi ve daha üstünü ve daha ötesi de bulunduğundan, hiçbirinde karar kılamaz. Hiçbiri ruhun özlemini gideremez, heyecanını doyum noktasına ulaştıramaz. Bundan dolayıdır ki, marifetullah’a yükselemeyen ve Allah’ı zikretmeyen inkârcı ve gafil kalpler, hiçbir zaman ıstıraptan kurtulamaz, kalp itminanı, gönül huzuru denilen mutluluğu tadamaz.”

 

 

 

 

 

İlk yorum yapan siz olun!
 1250 karakter yazabilirsiniz

Tabaklar Mah. Cumhuriyet Cad. İnci İş Merkezi No: 32 / 32 Bolu   Tel:   Faks: