KARANLIK TÜNEL

26.10.2011 00:00:01

KARANLIK TÜNEL

26.10.2011

Bir tarafta gözünü kan bürümüş, kardeşi kardeşe düşüren, acımasızca, kalleşçe cinayetler işleyen, eli kanlı çapulcu sürüsü yüzünden şehit verdiğimiz yavrularımız. Resmi rakamlarda 26 şehit 19 asker yaralı. Daha milletimiz bu acı ile yanarken şimdi de bir büyük acı daha, deprem.

Dün gibi hafızamızda tüm canlılığı ile durmakta yıkılan evler, göçük altında kalıp kaybedilenler. Türkiye’nin yaşadığı iki büyük deprem..

Gölcük 17 Ağustos 1999 da yaşanan, Resmi raporlara göre, 17.480 ölüm, 23.781 yaralı oldu. 505 kişi sakat kaldı. 285.211 konut, 42.902 işyeri hasar gördü.

Ardından yine aynı yıl 12 Kasım Düzce depremi orada ki bilanço ölü sayısı 845, yaralı sayısı 4.948. Depremde hasar gören ve derhal yıkılması gereken bina sayısı 3.395, yıkık ya da ağır hasarlı ev sayısı 12.939, iş yeri sayısı ise 2.450’dir.

Şimdi de Van da yaşanan ve yine aynı acı yine aynı kayıplar. Resmi rakamlara göre buradaki bilanço da 279 ölü sayısı, 1.300 yaralı, 2.262 yıkılan ve ağır hasarlı ev ki daha da değişebilir.

Sanki acılar üst üste gelmek için yarışır gibi. Van depremiyle aynı günün gecesi, ailemiz de yitirdiğimiz koca çınar, tam yüz yaşında dedeciğim. Çukur yanaklım diye severdi öperdi, hep o maviş gözlerinin içi gülerek bakarken yüzüme. Torununun torununu görüp de gitti.

Bir gün dahi, değil pijama, eşofmanla bile görmediğim. Hastayken bile birisi gelecekse yine üzerini giyinen biz annelerimizden böyle terbiye aldık diyen. Hep ütülü pantolon gömlek ve üzerinde pantolonuyla takım yelek. Dışarıya çıkarken de aynı takımdan ceket ve başında fötr şapka.

Gelen biz torunu bile olsa saygıyı, sevgiyi asla ihmal etmeyen titiz, düzenli, örf, adetlere önem veren, bir yığın yaşanmış anılarıyla göçüp gitti koca bir asır.

Nur içinde yatın depremlerle, terörle yitirdiklerimiz ve dedeciğim, huzur içinde uyuyun tüm yitirdiklerimiz.

Ya birde manevi kaybettiğimiz değerlerimiz. Örf, adet, saygı, sevgi, nezaket, hoşgörü, anlayış, dürüstlük, dostluk ve barış.

Hızla yol aldığımız karanlık bir tüneldeyiz adeta, her türlü kayıplarla. Sonu nereye, nerelere varacak acaba?

Sevgi ve saygılarımla..

Fatma Marmara