MOBBİNGE MARUZ KALMAK

23.01.2012 00:00:01

23.01.2012

Çalışan çoğu kişinin maruz kaldığı, kendince ne olduğunu bilmeden başa çıkmaya çalıştığı, işyeri terör şeklidir mobbing. Kişilerin yıldırılıp, bezgin, mutsuz, bıkkın hale getirilmesi ile oluşan bir ruhsal taciz.

Başarılı, çalışma hayatından ödün vermeyen, yaratıcı, dürüst, güvenilir kişilerdir zaten, hep bu terörü uygulayan kişinin hedefi. Bir nevi kıskanma, karşısındakinin başarısını hazmedememedir. Kendi başarısızlığını ya da bencil egosunu böyle tatmin eder. Sistematik baskı yaratarak, maddi manevi rahatsız ederek ki birde işveren, patron konumunda ise bu kişi zaten ipler onun elindedir. Karşısında ki kişinin çalışma şevkinin kırılması hiç önemli değildir onun için. Zira korku ile baskı kurmuştur, sindirmiştir ya. Kulu kölesi yapmıştır, her istediğine boyun eğen kişi haline getirmiştir.

Düşünemez, düşünmek bile istemez, kendi gözünde kendi devdir işte. Empati yapmaktan eser yoktur, egosu onu pohpohlayıp şişirmiştir zaten. Koyar mı hiç kendini mağdurun yerine.

Bazen de birlikte çalıştığı bir kişidir bu mobbing terörünü uygulayan. İspiyoncu, çıkarcı, arabozucu, karıştırıcıdır. Kendini bu şekilde ortaya çıkararak, üstün göstermektir amacı, yanındakini art niyetle kullanmak pahasına bile olsa. Bencildir, kendi çıkarları önceliklidir, etik olmaktan uzak.

Oysaki kırılmıştır, mobbinge uğrayan kişinin çalışma şevki. Huzursuz, bıkkın, çaresizdir. Korku ve tedirginlik içinde çalışır. Öyle ya burada ki geleceğini bilmemektedir ve kaygılar içindedir. Hangi davranışıma, nasıl bir tepki alacağım acaba diye düşünür hep. Özgüvenini bile yitirmiş, kendini yetersiz görmektedir.

Mobbing e resmi ya da özel kurumlarda, eğitimde, sağlıkta, küçük, büyük işyerlerinde yani kişilerin birlikte olduğu her yerde rastlamak mümkündür. Mağdurun kadın, erkek veya çocuk olması da fark etmez. Günümüzde yüksek işsizlik oranlarına bağlı, üç kuruşa çalışacak kişilerin rahat bulunması da buna zemin yaratan nedenlerden biridir.

Böyle mağdurların çoğaldığı bir toplumu düşünün. Sindirilmiş, korku içinde yaşayan, kaygılı, umutlarını yitirmiş, yarınları yok. Geleceğinin garantisi yok, kimseye güveni yok. Sosyalleşmenin bittiği, kişiler arası iletişimin kesildiği. Çıkarların, bencilliğin hep öne geçtiği, sosyal ve ahlaki kuralların yitirildiği.

Neyse ki toplumda bu konularda adımlar atılmakta. Şimdilik büyük şehirler de kurulmuş dernekler var, mağdurlar için, el ele birlikte bir şeyler yapmak adına. Uzman kadrolardan oluşmuş bu mobbing mücadele dernekleri, kişilere yardımcı olmakta. Bize düşense böyle bir durumun farkına varmak, susmamak ve çare aramak.

Sevgi ve saygılarımla..

Fatma Marmara