MELEKLER

14.05.2012 00:00:01

MELEKLER

14.05.2012

Hayatlarını, kendilerine emanet edilen, yardım bekleyen, hastalarına adamış, bilgili, becerikli, sevgi ve şefkatli kanatsız beyaz melekler, değerli arkadaşlarım hemşireler haftanız kutlu olsun.

Şefkat ve merhametle yoğrulmuş, kutsal mesleğin meleklerini, sadece senede belirli bir zaman dilimine sığdırıp hatırlamak aslında çok üzücü. Zira onlar her zaman bizim hayatımızda. Biz ve yakınlarımız ne zaman sağlığımızla ilgili sorun yaşasak onlar fiziksel, psikolojik ve sosyal yönden yanımızda, başucumuzda.

Tatil, gece, gündüz demeden yedi gün, yirmi dört saat büyük bir özveri ile çalışmaktadırlar. Bilirler ki hizmet verdikleri kişi kendilerine muhtaç ve yardımına ihtiyacı var.

Çalıştıkları ortam ve meslek, sosyo ekonomik yönden iyi olmasa da kendi hayatı ve sağlığı açısından risk taşısa da onların vicdanları her şeyin üstünde ve önündedir. Bundan dolayı da hep fedakârca koşuşturmaktadırlar. Bu durumda bırak kalsın ben kendi şartlarımı ve sorunlarımı düşünüyorum demezler.

Önce kendilerine ihtiyaç duydukları kişinin canı, hayatı, ızdırabı, acısıdır aslolan. Dindirmekte yine ancak kendi ellerindedir. Büyük bir fedakârlıkla açar melek kanatlarını din, dil, ırk, cinsiyet gözetmeksizin yardımcı olmak adına.

O sırada belki hastadır çocuğu, belki bebek, yeni doğmuş ihtiyacı var annesine, belki de yatalaktır anne babası onun yardımına muhtaç beklemekte. Ama o önce kendine emanet edilen, yardım et, diye gözlerinin içine bakan kişinin yarasına, acısına, ızdırabına çare olur.

Evini, maddi ve manevi sorunlarını, stresini, hüznünü, üzüntüsünü bırakarak gelir geride.

Görevi bittiğinde çıkarken o kapıdan, tutarken evinin yolunu yorgun, argın ve uykusuz bir halde; işte o zaman düşünür yapacağı yemeği, temizliği, evinin işini sorunlarını, çoluğunu, çocuğunu. Zira ikinci mesaisi başlamıştır bile. Dinlenmeden sürükler yorgun vücudunu oradan oraya.

Sadece hastamıdır hizmet verdiği? Hasta yakınlarının problemlerine de çözüm bulmaya, onlara da rehber olmaya çalışır büyük bir özveri ile.

Çalışma şartları ve koşulların uygunsuzluğu ile de baş etmek, başlı başına başka bir sorundur. Seslerini duyuramazlar bile gerekli yerlere. İnsan sağlığı söz konusu olduğundan, öyle ya iş bırakma, yavaşlatma gibi bir teşebbüste bulunabilmeleri de mümkün olmamaktadır. Ama bilinmelidir ki, sağlığımızın ne zaman bozulacağı ve ne zaman o şefkatli ellere muhtaç kalacağımız? Hiç belli olmaz.

Dışarıdan bakıldığında ciddi, asık suratlı gibi görünebilirler belki ama canı yananın karşısında da gülünemez ki. Karşısındakinin acısını hissettiğinden tebessüm etmeyi bile unutabilir bazen. Ancak ben buradayım, sana yardıma hazırım der dostça yardım edeceğini hissettiren, güven veren o bakışları ile. Zira onlar kanatsız beyaz meleklerdir, bunun bilincini ve sorumluluğunu bir an bile akılarından, vicdanlarından çıkarmayan.

Saygı ve sevgi sizlere asil melekler.

Fatma Marmara