ENGELLİLERE UMUT IŞIĞI OLMAK-1.Bölüm

08.12.2013 10:52:26

08.12.2013

Hayatımız düzende, her şey güzel, sorunlarla başa çıkabilecek kapasitedeyiz, sağlıklıyız, mutluyuz gibi sıralayabiliriz yaşantımızı. Çoğu zaman aklımıza gelmez düşünmeyiz beklide, bir gün bizde engelli olabiliriz diye. Yarın ne olacağımızı, neler yaşayabileceğimizi bilebilir miyiz?

Bolu’muzda engelli velilerinin ve onlara destek verenlerin çabalarıyla, engelli olanları bir çatı altında toplamış Bolu Umut Işığı Engelliler Gençlik Kulübü Derneği ve Engelsizler Çay bahçesinde oturup, orayı süsleyen ağaçların altında çay içmek, onlarla sohbet etmek bir başka yaşama götürüyor insanı. İki gün önce yine uğradık. Dernek Başkanı Ayşe Çetin, Sorumlu Müdür Ayten Şanlı, Başkan Yardımcısı Murat Demirbaş, Yönetim kurulu (Muhasip) üyesi Nigar Gönül ve AİBÜ Türkçe Öğretmenliği son sınıf öğrencisi İsmail Ordu ile başladık sohbete. Engellilerin durumunu, sorununu, toplumdan beklentilerini engelli velilerinden ve gönüllü olarak burada hizmet verenlerden dinleyip, aldığım bilgileri bende sizlere aktarmak istedim.

-Ayşe Hanım, Bolu Umut Işığı Engelliler Gençlik Kulübü Derneği Başkanısınız, sizlere bu derneği kurma kararı aldıran nedenlerden bahsedebilir misiniz?

-Ben aynı zamanda bir engelli velisiyim. 23 yaşında eğitimini almış engelli bir kızım var. Engelli aileler bir araya gelerek, biz bu çocuklarımız için neler yapabiliriz diye düşündük ve ondan sonra böyle bir dernek kurma kararı aldık.

-Murat Bey, engelli velisi olmadığınız halde 2007 yılından beri bu dernektesiniz. Başkan yardımcısı olarak tamamen gönüllü hizmet ve destek veren birisiniz. Bu derneği kurma amacınız nedir?

-Hepimiz bir engelli adayıyız. Emekli olduktan sonra böyle bir yerde hizmet vermek benim için çok önemli oldu. Toplumda yaşayan bu insanlarımız için bir şeyler yapabilmenin verdiği mutluluk, manevi huzur tarif edilemez. Gönüllü olarak hizmet vermek, benim için çok güzel bir duygu. Hep üzerinde durduğumuz bir konuydu, engelli velilerine bir şey olduğunda ya da yaşamları sona erdiğinde bu çocuklara ne olacak. Bu derneği kurmamızdaki en büyük amaçlardan biri de bu oldu.

-Ayten Hanım, sizde engelli velisisiniz ve Bolu Umut Işığı Engelliler Gençlik Kulübü Derneği Yönetim Kurulu Üyesi ve Sorumlu Müdürü olarak hizmet vermektesiniz. Derneğin kuruluş yılı ve iktisadi işletme amacınızdan bahsedebilir misiniz?

-Bolu Belediyesi’nin bize tahsis ettiği bu alanda, Bolu Umut Işığı Engelliler Gençlik Kulübü Derneği ve derneğin iktisadi işletmesi, 2007 yılında kuruldu; 2008 yılında çay bahçesi de işletmeye açıldı. İktisadi işletmemizin hedeflerinden bir tanesi de engellileri farklı farklı iş ve eğitim amaçlı olarak topluma kazandırmak. Onlarında kendilerine olan özgüvenlerini geliştirmek ve bunun için çalışmalar yapıyoruz. Birkaç tane öğrencimiz işe başladı. Ev ile iş arasında bir köprü oluşturmayı amaçlıyoruz.

- Nigar Hanım, kurucu üyelerdensiniz, bir dönemde Derneğin Başkan yardımcılığı ve Sekreterlik görevini üstlendiniz. Başlangıçta kaç üye ile bu derneği hayata kazandırdınız ve şuan hizmet veren kaç kişi mevcut?

-Kurucu üye olarak 12 kişi ile başladık. Şu anda 7 kişi yönetimde 3 kişi denetleme kurulunda hizmet veriyoruz. 5 -6 Özel gencimiz bahçede hizmet vermektedir. Yaz döneminde burada çalışan özel gençlerimizin sayısı artmaktadır. Küçük etkinliklerde 30 kişiyi hemen bir araya getirebiliyoruz. Büyük etkinliklerde okullarla koordineli bir şekilde engelli ve engelli velileriyle birlikte olunca 100 - 150 hatta 200 kişiye kadar bu sayısı çıkabiliyor.

-Ayşe Hanım dernek kurulmadan önce engellilerin ve engelli velileri olarak sizlerin yaşadığınız sıkıntılar nelerdi?

-Biz komşularımıza gidemez durumdaydık. Alıp çocuğumuzu gezmeye çıkacak durumda değildik. Kimisi hiperaktif kırıp döküyor, kimisi görüntüsü nedeni ile insanları itiyor. Bazı çocuklarımız epilepsi hastası havale geçiriyor. Bu ve benzeri durumlar nedeni ile çocuklarımızla birlikte biz toplumdan dışlandığımızı hissettik. Alışverişe bile gittiğimizde rafları devirebiliyorlardı, bu bile bizim büyük bir tedirginlik yaşamamıza neden oluyordu.

-Ayşe Hanım, Engelli velileri olarak birbirlerinize desteğinizden bahsedebilir misiniz?

-Bu günlere çok zor geldik. Eskiden şartlar çok daha ağırdı. Bizim ilk amacımız yaşadığımız sıkıntıları yeni engelliler ve onların anneleri velileri yaşamsın istedik. Onlara yol göstermek rehberlik etmek istedik. Bunu da bir araya gelerek, toplantılar yaparak yeni engelli annelerimize bu konuda destek vererek yaptık. Dernek olarak bu topluma çocuklarımızı tanıttık. Çocuklarımız eğitilirse, toplumda kucak açarsa her şeyin çok farklı olacağına inandık ve bunu da kanıtladık.

-Murat Bey, bir projeyi hayata geçirip burada engelliler için bir yaşam merkezi oluşturdunuz, bu konuda neler söyleyebilirsiniz?

-Bu çocuklara kalacak bir yuva, yaşam merkezi, kendilerinin gidip gelebilecekleri, yaşadıkları, çalışabildikleri bizim evimiz yuvamız diyebilecekleri bir yerlerinin olması için bu büyük projeyi hayata geçirdik. Aslında bu projemiz daha geniş kapsamlı engelliler köyü şeklinde olacaktı ama bir anda bunu başarmak mümkün olmuyor tabi. Bu Engelsiz Bahçemizle başlayan, Bolu Umut Işığı Engelliler Gençlik Kulübü Derneği de bunun bir adımı. 7 yıl önce küçük kiralık bir oda ile başladık. Daha sonra Bolu Belediyemiz bize burayı tahsis ederek bu imkanı sağladı. Zaman içinde burada geceli gündüzlü çalışarak büyük gelişmeler yaptık.

-Ayten Hanım, toplumda maalesef art niyetli kişilerde bulunuyor. Böyle kişiler bu çocuklara ne gibi zararlar veriyordu? Ya da bu konuda karşılaştığınız sorunlar nelerdi?

-Bazı çocuklarımızın aileleri yok ya da onunla ilgilenebilecek durumda, bilinçte değiller. Çocuklarımız da bilinçsiz ve yanlış davranışı bilmediklerinden art niyetli kişiler tarafından kullanılabiliniyordu. Rahatlıkla kandırıldıkları için bu tip art niyetli kişiler çocuklarımızı hırsızlık gibi suçlara yöneltebiliyordu. Ne o çocuk onunla mücadele edebiliyordu, ne de ailesi sahip çıkabiliyordu. Bunları eskiden duyup, görüp çok üzülüyorduk. Kurduğumuz bu derneğimiz sayesinde en azından sokaklardaki zararlardan korunmuş oluyorlar. Sokaklarda acıyarak onlara para veriyorlar sonra bunlarda istemeye alışıyorlardı. Burada ise tamamen farklı istemeye değil, tam tersine çalışarak kazanmaya yöneliyorlar, öğreniyorlar. Birçok kötülükten de uzakta kalmış oluyorlar. Burada enerjilerini sarf ediyor, eve gidince daha rahat yatıp, sabah kalkıp okullarına gidiyorlar.

Devamı yarın (Salı günü)