ÇİLEK KOKULU EREĞLİ’DE BUGÜNDEN DÜNE DOĞRU

08.06.2015 00:00:02

1.Bölüm

Mis gibi kokusu, eşiz lezzeti, güzel görüntüsü ile çileği sevmeyenimiz azdır herhalde. Reçel olur kahvaltı sofralarında, görsellik ve tat olur pastalarda, turtalarda. Marmelatı, kompostosu, dondurması, şırası, şarabı, şampanyası, likörü ile birçok alanda olan çilek; A, B, C vitaminleri, kalsiyum, demir ve fosfor gibi mineraller yönünden de zengindir. Ormanlarda kendiliğinden yetişen orman çileğinin yanı sıra, çileğin bir diğer vatanı da mavi ve yeşilin kucaklaştığı Karadeniz Ereğli'dir.

Biz de geçtiğimiz hafta; masmavi denizle sarmaş dolaş olmuş yemyeşil doğasından yayılan çilek, çiçek, defne, ıhlamur kokularının birbirine karıştığı, adını Herkül’den almış olan (Herakleia Pontika) Karadeniz Ereğli’deydik. Buranın Belediyesinden aldığımız davet üzerine “Osmanlı Çilek Şenliklerinde” BGSD olarak, sanat eserlerimizi sergiledik.

Sergimizin açılışında, BGSD (Bolu Görsel Sanatlar Derneği) Başkanı Adnan Acar’ın da dediği gibi mavi ile yeşilin buluştuğu bir şehre gelmenin mutluluğunu, bu davete katılmanın hazzını yaşıyorduk.

Açılış sonrası bizlerde katıldık şenlik kortejine. Mehteran Takımı, Azerbaycan, Bosna-Hersek, Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti ile Ankara Büyükşehir Belediyesi Su Altı Arama Kurtarma Timi, Almanya’nın Düren ve Çin’in Jinhua Kenti delegasyonlarının da eşlik ettiği renkli görüntülere sahne olan, kalabalık kortejle yürüdük Atatürk Anıtının olduğu meydana. Bölge ve konuk ülkelerin halk oyunları, çeşitli gösteriler, yelken sörfleri, konserler, Radar Tepe’den uçurulan uçurtmalar, yarışmalarla günlerce devam eden bir şenlik yaşandı burada.

“Çilek tarlaları yerleşim yerinin dışında ve eskiden çok daha fazlaydı. Buraları yoğun bir çilek kokusu sarardı” diye anlatıyordu bizleri bir an bile yalnız bırakmayan, misafirperver Karadeniz Ereğli Belediyesinin, yine Belediye mali bölümde görevli personeli, konuksever Esat Kandil Bey.

BGSD sanatçılarını makam odasında ağılayan Karadeniz Ereğli Belediye Başkanı Op. Dr. Hüseyin Uysal; “bu günü anlayabilmemiz için geçmişimizi de bilmemiz lazım. Eğer bir şehri markalaştırmak istiyorsanız, değerlerinizi öne çıkarmanız lazım.” Diye belirtmişti haklı gururla; nazik, zengin aroması, nefis kokusu ile dünyanın eşsiz ve tek çileği olma özelliğine sahip ‘Osmanlı Çileği’nden bahsederken. Zira kralların yiyeceği ve içeceği olarak gitmişti Avrupa’ya. Nadide olan şeyler naziktir de. Osmanlı Çileği de öyle. Toplandıktan sonra açık havadaki ömrü sadece 15–20 saat olduğundan, hemen tüketilmesi gerekiyormuş.

“Benim baktığım Dünyadan, benim baktığım pencereden bakıldığında Karadeniz Ereğli hak ettiği yerde değil.” Diyerek sözlerini sürdürmüştü Sayın Hüseyin Uysal. “Coğrafyasından kaynaklanan biz güzellik var. Doğal limanı, sanayi olarak Erdemir’i var ve Karadeniz Ereğli’nin geleceği beni heyecanlandırıyor.” Diyordu; bu kent için daha yapılacak çok şeylerin olduğunu ve yapacaklarını da anlatırken.

Sadece çilek değil Karadeniz Ereğli’yi ünlü yapan. İstanbul’un fethine katkılarından dolayı Fatih’in fermanıyla dikilmiş 550 yıllık ‘Fetih Çınarları’, Antikçağlardan beri keten liflerinden yapılan ve üretimi devam eden Elpek Bezi de yine buranın ününe ün katanlardan. İlkokul kitaplarında okuduğumuz, Kara Elması bulan Uzun Mehmet de Ereğli’ye en yakın olan Kestaneci köyündendi. II. Mahmut Han döneminde eline verilen numune ile köyünde yanan kara taşı arayan Mehmet, öğütülmek üzere buğday götürdüğü değirmenin olduğu yerde onu bulur, heybesine doldurur, İstanbul’a gelir ve gerekli yere teslim eder. 50 kese altın ile bir ömür boyu bağlanan maaşla geri döner ama bunları yemek nasip olmaz ve öldürülür.

Devam edecek.