HİKÂYE

06.01.2016 00:00:02

İnsanları izlemeyi severim…

Bazen bir otobüs terminalinde hareket saatini beklerken, bazen de İstanbul boğazında; martıların dostu şehir hatları vapurunda…

Hep şu gelir aklıma:

Herkesin bir hikâyesi vardır…

Kimi hüzünlü, kimi mutlu, kimi dertli…

Kimi kâğıda kazır hikâyesini, kimi etine…

Kâğıt yanınca, et gömülünce biter hikâye…

Ve her hikâyeyi dinleyen en az bir kişi vardır...

Ama ne yazık ki farkında değiliz bu hikâyelerin.

İkiyüzlülüğün, yalan söylemenin ve aldatmanın olağanlaştığı günümüzde…

Hayatın hızına ayak uydurmak adına bir mutluluk fotoğrafı bile çektiremeden gelip geçiyor hikâyeler…

Anlamayı ve dinlemeyi sevmiyoruz… Sadece ikili ilişkilerde değil, iş hayatında, ailede, arkadaşlar arasında da…

Hep kolayımıza geliyor ilgi çekmek için başkalarını aptal yerine koymak…

Hele birde karşılık görmezsek karşımızdakini saf, kendimizi mükemmel sanırız ya!

En kötüsü de odur…

Komik duruma düşmenin ve aşağılanmanın zirve yaptığı andır o an…

İnsanların efendiliklerini bozmamak adına sesini çıkarmadığı, bizimle muhatap olmamaya çalıştığı o an…

Neyse 2016 yılında herkesin mutlu bir hikâyesi olmasını dileyerek güzel bir öykü ile yazımızı bitirelim…

Çocuğun biri berbere girince, berber tıraş ettiği müşterisine bakarak; şu içeri giren çocuk var ya dünyanın en aptal insanı, izle şimdi diyerek çocuğu yanına çağırmış.

Bir elinde 1 lira, diğer elinde 5 lira çocuğa uzatarak hangisini istiyorsun demiş.

Çocuk 1 lirayı almış ve çıkmış. Adam müşterisine dönerek; gördün mü hiç değişmiyor bu işlem… Çocuk tam bir aptal demiş.

Daha sonra müşteri tıraşını olup dışarı çıkmış ve 100 metre ötede dondurma yiyen çocukla karşılaşmış. Çocuğa neden 5 lira yerine 1 lirayı aldın diye sormuş.

Çocuk da hiç istifini bozmadan ve dondurmasını yalayarak cevap vermiş:

“5 lirayı aldığım gün bu oyun biter.”

YORUMLAR (Toplam 1 yorum)

tavuk suyuna çorba (07.01.2016 05:48:50)

dahice gibi gözükmekle birlikte bu olayın ilk başlangıcında çocuk neden 5tlyi değil de 1tl almamasını düşündüğünüzde (üstelik berberin aynı teklifi daha sonra tekrar yapıp yapmayacağı da çok belli değilken) olayın çok gerçekçi olmadığını sadece hikayeleştirilmiş bir senaryo olduğu anlaşılıyor. işte böyledir sayın yazar meyve veren ağacı taşlarlar. ama sen yine de üzerine sakın alınma benim eleştirim sadece hikayenin kurgusuna.