SURİYELİ GÖÇMENLER

02.03.2016 00:00:02

Geçenlerde televizyonda (TRT 2- 23 Şubat 2016 saat 18.00) Kilis Belediye Başkanı konuşuyordu. Bir ara kulak misafiri oldum. Belediye başkanı Kilis’in Nobel Barış Ödülüne aday gösterilmesi konusunu yorumluyordu. Nüfusunun kat be kat üstünde Suriyelinin Kilis’e sığındığından bahisle, bu kadar zaman içinde hiçbir ciddi asayiş olayının meydana gelmediğini, Kilislilerin Suriyelilere kucak açtığını vurguluyordu.

Ancak konuşmanın en çok dikkatimi çeken tarafı ise şu oldu. Başkan; “tabii ki başlarına bombalar yağan bir halka kucak açacaktık, çünkü bizim başımıza da gelebilirdi” mealinde bir cümle sarf etti.

İnanın acı acı gülümsedim.

Sayın belediye başkanı 1995 yılına kadar ilçesi olduğu Gaziantep’in “gazi” unvanını neden aldığını unutmuşa benziyor…

Acaba bu unvan İngilizler ve Fransızlar şehri işgal ettiğinde halk Suriye’ye sığındığı için mi verildi?

Kısaca hatırlatalım o zaman…

“I. Dünya Savaşından sonra ilk olarak İngilizler şehre girdiler. Yaklaşık Bir yıl süren işgalin ardından Fransızlar ile yaptıkları anlaşma gereği burayı Fransızlara terk ettiler. Gerek Fransızların gerekse onlarla hareket eden Ermenilerin baskı ve zulümleri halkın direnişine yol açtı. Antep-Kilis hattında Şahinbey liderliğinde işgale karşı büyük bir savunma başladı. Şahin Bey in şehit edilmesinden sonra bu defa Antep çatışmalara sahne oldu. Antep halkı 1 Nisan 1920 den 7 Şubat 1921 e kadar Fransız kuvvetlerine karşı büyük bir direniş gösterdi. Ne yazık ki direniş kırıldı ve Fransızlar şehre hâkim oldular. Ankara antlaşmasından sonra Fransızlar şehri terk etti. Türkiye Büyük Millet Meclisi de kendi gücüyle işgale 10 ay dayanan ve düşmana geçit vermeyen Antep''e 8 Şubat 1921 de Gazilik unvanı verdi.”

“Gaziantep’in kurtuluş günü kutlamalarından birinde muhabir, radyoda yayınlanmak üzere mücahitlerden birisi ile konuşuyordu. Muharip gazi; Şahinbey Harpleri’nde, Çınarlı Cephesi’nde dövüşenlerden Mustafa Alçı idi. Muhabir sordu:

-Antep’e gazilik unvanı verilmiş. Siz ne zaman duydunuz? Memnun oldunuz mu?

Bu güngörmüş gazi adeta öfkeyle bağırdı mikrofon başında:

-“Ne diyorsun Bey, sen ne diyorsun? Antep’i sen o gün görmeliydin. Yurdumuz, yuvamız, yıkılmış, her evden 1-2 şehit çıkmış. Herkes şehidinin, yaralısının başında ağlaşıyor... Antep’in daha dumanları tütüyordu. Kim düşünür unvanı, kim düşünür madalyayı?

Hem biz madalya için mi dövüştük?

Dinimiz için, milletimiz için, namusumuz için dövüştük...

Ankara’da meclis uygun görmüş, vermiş. Biz aylar sonra duyduk !”

Bu millet mevzu vatan olunca, değil top mermisi, gök kubbe kafasına yıkılsa kimseden medet ummadı ummayacaktır da.

Ne acılar gördü bu millet… Ne katliamlar…

Büyük şair Mehmet Akif’in de dediği gibi:

“Eski Dünya, yeni Dünya, bütün akvam-ı beşer,
Kaynıyor kum gibi, mahşer mi, hakikat mahşer.
Yedi iklimi cihanın duruyor karşında,
Ostralya'yla beraber bakıyorsun: Kanada!
Çehreler başka, lisanlar, deriler rengârenk:
Sade bir hâdise var ortada: Vahşetler denk.”

İster çeteci olsun, ister eşkıya… İsterse başka devlet…

Bu devleti bölmeye kalkana karşı, her zaman bir olduk, birlik olduk…

Asla yediğimiz kabı pislemedik. Ona buna yaranmadık.

Ve en önemlisi de kuyruğumuzu kıstırıp kapılarda sürünmedik.

Tabii ki mazlumlara yardım edeceğiz Sayın Başkan…

Ama milletini devletini satana değil, hak edene…

YORUMLAR (Toplam 3 yorum)

Suca (06.03.2016 11:37:20)

Tebrik ederim, durumu tum acikligi ile ortaya koymussunuz, adres belli. Yazilarinizin devamini ilgilyle bekliyoruz.......

derya (05.03.2016 14:34:08)

Kalemine yüreğine sağlık kardeşim,herşey gönlünce olsun...

halil demircioğlu (03.03.2016 07:56:40)

Tamer kardeşim çok önemli bir konuya değinmişsin. Kalemine sağlık. Türk milleti vatanı için ya savaşır bağımsızlığını kazanır ya da savaşır vatanı uğrunda şehit olur. Ama asla vatanını terk edip başka milletlerin kölesi olmaz olmamıştır olmayacaktır da!