NE BÜYÜK ACI…

11.12.2013 00:30:42

Bilmem bilir misiniz?

Güzel bir söz vardır.

“Açılmamış kanatların uzunluğu bilinmez.”

Bana göre çok anlamlı bir söz.

Hatta yerel seçimlerin arifesinde Bolu’ya da çok uygun…

Kartal gibi yüksekten uçabilecek öyle insanlar vardır ki bu memlekette…

Herkes onların liderliğine inanır, söylemlerine güvenir, peşinden gitmeye hazırdır.

Ne derse yapacaklardır.

Ne yazık ki, bir tek o insanlar kartal olabileceklerinin, yükseklerden uçabileceklerinin farkında değildir.

Çünkü onların kendilerine güveni yoktur.

Ancak başkasının kanatları altında yürüdükleri zaman kartal olabileceklerine inanırlar.

Kendilerini yetiştiren, kapıları onlar için açan insanlara gebedirler.

Belki de kötüye kullanılabilecek bir açıkları vardır.

İşte bu nedenle kendilerine inanan ve çok şeyler bekleyen insanları yarı yolda bırakmaktan kesinlikle çekinmezler…

Hiç bir şey göründüğü gibi değildir…
Hiç bir şey anlatıldığı gibi de değildir…

NE BÜYÜK ACI ki, şu anda kendi gücünün farkına varamayan, milyonlarca hatta milyarlarca insan var yeryüzünde.

KISSADAN HİSSE

Bir rivayete göre; dört tavuk bir kartal yuvasına gidip bir yumurta çaldılar. Yumurtayı kümese getirdiklerinde, kümeste bulunan diğer tavuklar gördükleri bu yumurtanın çok büyük bir tavuğa ait olduğunu düşündüler.
Zaman geçti, yumurtayı getirenler de unuttu, onlar da bu yumurtanın büyük bir tavuğa ait olduğuna inandılar… Bir anne bulundu yetim yumurtaya, kuluçka başladı. Kısa bir zaman sonra yumurta kırıldı. İçinden simsiyah kanatlı, ilginç gagalı tuhaf bir civciv çıktı.
Herkes mutluydu, böylesini ilk defa görmüşlerdi.
Anne tavuk, dersler vermeye başladı yavrusuna: “Bak yavrum, yerden bulduğun böceği şöyle ye! Arpayı buğdayı böyle ye!” Anne tavuk her geçen gün yeni şeyler öğretiyordu yavrusuna. Büyük civciv annesinin her söylediğini yapıyordu. Tehlikelere karşı nasıl davranılacağını da öğretti annesi: “Bak yavrum, eğer kedi buradan gelirse aksi istikamete doğru kaç, şuradan gelirse buraya kaç…” Büyük civciv büyüdükçe güzelleşiyordu. Oldukça uzun kanatları vardı. Ara sıra diğerleri onun kanatlarına bakmak için geliyorlardı.
Bir gün anne tavuk yavrusuna havadan gelen tehlikelere karşı kendini nasıl savunacağını anlatırken büyük civcivin gözü, gökyüzünden süzülerek korkunç bir ihtişamla geçiş yapan başka bir canlıya ilişti. “Anne bu ne?” dedi büyük civciv.

“Ha o mu? O kartal yavrum, kuşların padişahı.”

“Ne de güzel uçuyor!”

“Evet yavrum! Ama sen sakın ona özenme. Asla onun gibi olamazsın Sen bir tavuksun. Senden önce baban, deden, amcan hepsi ona özendi ama hiç biri onun gibi uçamadı. SEN BİR TAVUKSUN VE BİR TAVUK GİBİ YAŞAMALISIN.”

O günden sonra büyük civciv, ömrü boyunca arka bahçede kartalın ihtişamlı geçişini izleyip iç çekti ve her seferinde “keşke bende bir kartal olup uçabilseydim” dedi. Günler geçti, siyah kanatlı büyük civciv ihtişamlı kartalı izlerken bir tavuk olarak ölüp gitti. Aslında ölen bir kartaldı.

NE ACIDIR Kİ, bir kartal gibi doğup, bir tavuk gibi yaşayan ve kartallara özenip sonunda bir tavuk gibi ölen binlerce kartal var.