YÖNETİCİ OLABİLMEK

21.01.2015 00:00:02

Son günlerde dikkatimi çeken hususlardan biri de, üst düzey yöneticilerin sorumlu oldukları kurumların önüne geçmeleri…

Kurumların internet sayfasına bakarsanız bunu rahatlıkla görebilirsiniz.

Özellikle de kamu kurumlarında ve sivil toplum kuruluşlarında…

Yapılan işler, projeler kurumun değil de, sanki o yöneticininmiş gibi bir hava yaratılıyor…

Yöneticiler hep kurumun önüne geçiyor… Kurum o kişilerle anılmaya başlıyor…

Böyle olunca da yapılan işler kurumların asli görevlerinden çıkıp, gelen yöneticinin “gördünüz mü bakın ben neler yapıyorum” gösterisi oluyor…

Sanki o yöneticiler olmazsa yapılan işler olmayacak, o kurumda çalışanlar hiçbir şey beceremeyecek…

Kurum ve proje özne olması gerekirken, ne yazık ki yöneticiler özne oluyor.

Sonuçta da hiç bir proje kalıcı olamıyor, haber ve reklam olmaktan öteye gidemiyor…

Çünkü o yönetici gittikten sonra, hiç kimse bir başkasının ismini ön plana çıkaran o işi sahiplenmek istemiyor. Sadece kendisine bir yararı olacak işin ucundan tutuyor, istediğini aldıktan sonra da o işi Allaha emanet bırakıp yoluna devam ediyor.

Sonuçta devlet kesesinden kendi reklamını yapan, halkla ilişkilerde ve tanıtımda etkin olan, medya ile iyi ilişkiler kuran yöneticiler, kamuoyuna “başarılı yönetici” olarak anılıyor.

Bıraktığı kurumun başarısı veya devamlılığı onu pek ilgilendirmiyor…

Sanırım bunun önüne geçebilmenin tek yolu da örgüt kültürünü kamuda yerleştirebilmektir. Onun için gerçekleşen bir projede (tabir-i caizse) kaymak yemek gerekiyorsa, o kaymağı projenin asıl sahipleri yani o projede emeği geçenler yemelidir. "Şahsiyetler kurum kültürünün önüne geçmemeli, onu geliştirici olmalıdır…"

Kamuda ve sivil toplum kuruluşlarında sürdürülebilir bir başarı istiyorsak eğer:

Yöneticiler, kendilerini ön plana çıkarmaktansa, sonuç alan ve gelişen bir topluluk tasarlamalıdır.

Ve onlar, bir toplumun veya bir organizasyonun kurtarıcıya ihtiyaç duymamasını sağlamaya çalışmalıdır.

Unutmamalı ki, “fedakarlık çiçeğin köküdür.”