Ve İnsan…

18.04.2013 00:23:31

Efenim, dışarı çıktığımızda varmak istediğimiz yere doğru yürürken aklımızdan sayısız düşünce geçer. İç dünyamızda karşılıklı olarak kendi kendimizle konuşan biz çevreyi flulaşmış bir şekilde görürüz hatta göremeyiz çoğu zaman. Dış sesler iç sesleri bastırmaya başladığında dünyada olduğumuza dair sinyaller gelir beynimize. Ve dış dünyanın seslerine bir an odaklandığımızda gördüğümüz sahnelerin kimi zaman kendimizin de içinde olduğu sahneler olduğunu fark ederiz…

…

Dükkânlardan dışarıya sızan televizyon sesleri… Arabalardan yükselen müzik ve egzos sesleri… Sokağın ortasında top oynayan küçük çocukların bağrışmaları… İstediğini alamadığı için ağlayan bir çocuk… Yaşadıkları olayların komik yanlarını anlatıp gülüşen bir grup genç… Çok uzakta sesini duyamadığımız için sessiz sinema olarak gördüğümüz bir yerlere varmak için çabalayan insanlar…

…

Geçen gün çocuk dövdüğünü övünerek yanındakine söyleyen bir çocuk… Allah rızası diyerek ellerini açan bir kişi… Akşam ne yapacağını telefonda annesine soran bir kadın… Bu ayın sonunu nasıl getireceğine dair çözüm yollarını eşine anlatan bir adam… Bastonlarla kaldırımda adım adım ilerlemeye çalışan bir nine… Akşam nerede buluşacaklarını konuşan bir grup… Bir fikir üzerinde tartışan ama birbirlerinin düşüncelerini anlamak yerine birbirlerine kabul ettirmeye çalıştıkları için bir türlü uzlaşamayan iki kişi… Eskiyle şimdiyi karşılaştırıp öğütler veren bir emekli… Yaşadığı problemi, biraz içini dökmek biraz da haklılığını desteklemesi için arkadaşına anlatan biri… Ve ona, karşıdakinin de haklı yanları olabilir, derse ters tepki alacağını düşündüğü için sessiz kalan biri daha…

...

Ve düşünce… Hepimizi orta noktada buluşturan ama kimi zaman bizi uzlaştıramayan ilginç bir şey… insanın duygularını, davranışlarını şekillendiren kelimeler topluluğu… Zaman zaman gülümseten, hüzünlendiren, utandıran, kaygılandıran, korkutan, rahatlatan, keyiflendiren bir topluluk. Öyle ki, bir olay karşısında ‘’aman boş ver’’ dediğinde rahatlayabiliyor, ‘’ya yanlış yaparsan’’ dediğinde kabuğumuza çekilip sessiz kalabiliyoruz. Kâh bizim yönlendirdiğimiz, kâh bizi yönlendiren küçümsenmeyecek kadar büyük etkisi olan bir topluluk… Hem içsel dünyamızı düzenleyen, hem dış dünyamızı şekillendiren bir topluluk… Bizi yolda giderken kendi üzerinde odaklatan bir topluluk…

Dipnot: Ve şimdi en baştan beri dış dünyada duyduğunuz seslerin iç dünyanıza ait olduğunu fark ediyorsunuz… işte insan.