• resmi ilanlar
Ayşe KUDU [email protected]

Balıklı Koşullanma

22.01.2015 00:00:01

Efenim, 9 ay 5 günlük bir yaşama hazırlık sürecinin ardından çıraklık serüvenim başladı. Anlatılanlara göre, 6 ay anne sütümü emmiş, daha sonrasında anne sütüyle birlikte ek gıdalara başlamış ve ayırt ettiğim bir gıda olmamış. 23.ayımda anne sütünü kesmiş ve dünya nimetlerine yönelmişim kendime enerji sağlayabilmek için. Çıraklık süreci gerçekten aşırı enerji harcamanıza sebep olabiliyor. Öğreneceğiniz o kadar çok şey var ki! Bırakın öğrenmeyi sormaktan bile yoruluyor insan bu küçücük bedende…

Annem ve babam tüm sorularıma mantıklı cevaplar verdiği gibi 3.5 yaşına kadar da damak tadımı gayet güzel oluşturdular. Büyüyünce öğreneceğim besin piramidinin her bir katmanından tadına bakmadığım yiyecek yok gibi. Ülkemizde yetişmeyenler hariç tabi. Haftada 2 gün yediğimiz balık günlerini iple çektiğimi hatırlıyorum. Ta ki o güne kadar…

Tüm bunlar olagelirken Karadeniz kıyılarında suların karlı serinliği eşliğinde şarkılar söyleyen bir grup hamsi denize paralel bir şekilde ilerliyordu. Sabahın karanlığı koltuğunu güneşin bulutlardan yansıyan ışınlarına devrediyordu. Hamsiler şarkının en kendinden geçilen yerinde anlayamadıkları bir gürültüyle irkildiler. Bir grup insanın ağına, girmeleri irkilmelerinin üzerinden 5 saniye geçmeden gerçekleşti.

Ta ki o gün… O gün yine balık yeme günümüzdü. Bu sefer balık lokantasına gittik. Babam ortaya bir tava hamsi istedi ve balıklar geldi. İlginçtir ki balıkların ağzı sanki korkunç bir olay yaşamışlar gibi açıktı. Ya da benim hayal gücüm daha çocukluğundan kurtulmamıştı. Ne bekliyordunuz ki, daha 8 yaşındaydım. Balıklarımızı yerken annem ve babam bana kardeşim olacağını söylediler. Balık yemeği bırakıp ağlamaya başladım. Buna hazır mıydım? Değildim. Sorumluluklar üstüme üstüme geliyordu.

O günden sonra ne zaman akşam yemeğinde balık yiyeceğimizi öğrensem yüzüm kardeşimin doğacağını öğrendiğim anki gibi şekillenir ve balık yemem. O günden sonra balığı pek sevmez oldum açıkçası. Maalesef almamız gereken bazı vitamin, minerallerden dolayı bazı şeyleri yemek zorunda kalabiliyorsunuz.

Şu an 18 yaşındayım ve kardeşim de 10. İyi geçindiğimizi söyleyebilirim, düşündüğüm kadar da kötü değilmiş bu kardeş işi. Zaten yakın zamanda da evden ayrılıyorum. Üniversite sınavlarına gireli 2 hafta geçti, sonuçlar ha açıklandı ha açıklanacak derken dün akşam yemek için yine o balık lokantasına gittik. İstemesem de… Yine bir tava hamsi geldi sofraya. Ve ardından da telefonuma bir mesaj. Sınav sonuçları açıklanmış. Ve ben istediğim gibi ODTÜ Uçak Mühendisliğine yerleşmişim. Balıkların surat ifadesi bu sefer keyifliydi nedense.

Balık mı en sevdiğim besin…

Dipnot: Fark etmeyiz kimi zaman neyi neden sevip sevmediğimizi, her şeyin bir nedeni her zaman olmak zorunda değildir tabi ama önce bir eşelemek lazım.

İlk yorum yapan siz olun!
 1250 karakter yazabilirsiniz

Yazarın son yazıları

Yazarın TÜM YAZILARI

Tabaklar Mah. Cumhuriyet Cad. İnci İş Merkezi No: 32 / 32 Bolu   Tel:   Faks: