• resmi ilanlar
Ayşe KUDU [email protected]

Beynimin İçindeki Küçük Nöronların Serzenişi

30.07.2015 00:00:02

 

Efenim, kafamın içindeki sesler sanki bana ait değil. Sanki annem ve babam birlik olmuşlar bana küçükken söyledikleri cümleleri beynimin en ücra köşelerini yerleştirmişler ayrılma vaktimiz gelene kadar. Anlaşılma duygularından ziyade hep bir kalıba sokulma çabalarının etkisini bugün daha iyi anlıyorum. O da ilaçlarımı aldığım zamanlarda…

İki sene önceydi. Üniversitede sınavlara hazırlanırken benimle birlikte konuşan bir ses duymaya başladım. Önemsemedim önceleri. Sonraları da arkadaşlarımın benim çalışmamı önlemek için yaptıkları bir oyun sanıyordum. Önlemeye çalışıyorlardı; çünkü çalışmalarım dönem itibariyle çığır açacak çalışmalardı. Evrenin gizemi beynimin kıvrımlarından parmaklarımın ucuna doğru çözülmek için yol alıyordu.

Annem ve babamın sahip olduğu 3 çocuktan ikincisiyim. Ortanca çocuk; hani şu hep dengeyi sağlayan. Büyüğün otoritesinin küçüğün şımarıklığının arasında sessizliğini koruyan çocuk. Bir de sessizliğini koruduğu için ailesinin dediklerini yapmak zorunda kalan çocuk. Kısacası uyumlu çocuktum ben. Annem anneannemi kaybettiğinden beri depresyondaydı. İlgisiz tavırları bizim kendi işimizi kendimiz halletmemiz konusunda daha fazla çaba harcamamızı sağladı. Babam ise annemin alamadığı sorumlulukları yüklenmekten ötürü kaygılı. Kaygısı da nedense hep bize bağırmasına sebep oluyor. Bu dünya gerçekten bu kadar garip mi?

Üniversite böyle bir ortamdan uzaklaşmam için harika bir olanak. Tabii enerjimi derslerime tam aktaramadığım için notlarım o kadar da iyi sayılmaz. Ama şuna inanıyorum ki bir gün çığır açacak bir buluş ortaya koyacağım. Evet evet hiç şüphem yok, gerçekleşecek bu.

Üniversiteye başladığımda kaçamak olarak gördüğüm dünyanın aslında kendi başıma olduğum için daha fazla efor sarf etmekle sonuçlanacağını anladım. Anlamamla ihtiyaçlarımı sınırlandırmam bir oldu. Çünkü insanlarla konuşmak gerginlik verici. Bu nedenle insanlarla konuşmak gereksiz. Yine arkadaşlarım var ve beni ders çalışırken rahatsız ediyorlar.

Paralel evrene açılan dünyanın kara deliklerden geçtiğini keşfetmemden sonra sinyalleri almaya başladım. En yakın paralel evrenimiz olan Marş benim ülkenin başkanı olmam için sinyaller gönderiyordu. Kara deliklerden Marşa gidebilen bir araç için Nasa ile görüşmeye giderken birden yatakta buldum kendimi. Bana mani olmaya çalışıyorlar ama yine de başaracağım…

 

Dipnot: Aslında hiç de öyle değilmiş gerçekler. Paranoid şizofreni tanısı ile birlikte verilen ilaçlardan sonra beynimdeki nöronların düzelmesiyle anladım… 

İlk yorum yapan siz olun!
 1250 karakter yazabilirsiniz

Yazarın son yazıları

Yazarın TÜM YAZILARI

Tabaklar Mah. Cumhuriyet Cad. İnci İş Merkezi No: 32 / 32 Bolu   Tel:   Faks: