KÖKLER TOPRAKTAN DIŞARIYA ÇIKTI

28.08.2012 00:41:43

Günümüz medeniyetinin kötülükleri denilince ilk akla gelenler çevre kirliliği, nükleer silahlar, büyük savaşlar yahut gürültü ve kalabalık şehir manzaralarıdır. Oysa bu medeniyetin bütün olumsuzluklarında öyle bir kötülük var ki pek fazla fark edilmiyor. Fark edebilenlerde pek fazla ciddiye alınmıyor.

Bu vahim olaya komplo teorisi olarak yaklaşanlar, bu konudaki tespitleri evham olarak nitelendirenler, yaşanmakta olan sosyal kaostan paylarına düşen faturayı ödüyorlarsa da, bütün bunları talihsiz birer rastlantı olarak değerlendirdiklerinden kendilerine yazık ediyorlar.

Bu deforme medeniyet, Rab ile olan bağlarını koparan bir anlayışın meyvesidir. Bu Dinden uzak anlayış, insanı dikey boyutlarından kopararak yatay boyuta geçirmiştir. İnsanın yüzü sema ya dönük olmak yerine yere döndürülmüş ve konuşan hayvan statüsüne indirgenmiştir.

Allah’a kulluktan azledilmiş, yerine bir futbol takımının taraftarı, Bir devletin vatandaşı, bir ırkın mezhebin ya da ideolojinin mensubu olmakla yetinmesi istenmiş, dahası insan beyni yeniden yapılandırılmıştır.

Doğrusu bu yolda bir hayli başarı da kazanılmıştır. Artık vahiy nuru ile beslenen semavi kelimelerin yerini dünyevi alternatifleri almış bulunuyor. En basitinden eskiden üzerimize rahmet yağardı, şimdi yağmur yağıyor. Yağmura rahmet dersek. yağmurluğa rahmetlik mi diyelim zevzekliği ile rahmet kelimesinde ısrar edenlerle dalga geçiliyor, aşağılanıyor.

“Nimet” ler “Mal”a, “Rızk”lar “Tüketim maddesi”ne dönüştü. “Gühah”ın yerini “Ayıp” aldı. (Hoş artık oda yok ya.) Yani bir şey Allah istemediği için değil, Toplum hoş görmediği için yapılmıyor. Bu durumda Allah rızası için bir şeyi yapan veya yapmayanlar ayıplı duruma düşüyor ve çağ dışı olmakla suçlanıyor. İnsanlar çoğu kere ayıp etmemek, kınanmamak için günah işlemek zorunda bırakılıyor.

Medeniyet olarak sunulan ve Dünyayı Global bir felaketin eşiğine taşıyan bu insana ve çevreye düşman anlayış, insanla Yaratanı arasındaki bağları hızla törpüleyip yerine semavi çağrışımlardan uzak olanları getiriyor. Dün Allah’a emanet edilenlerden, bugün “Kedine iyi bak”ması isteniyor. Yaratılış harikası bir güzelliğe artık Maşallah denmiyor. Yerine Vaavv yada Haddi be veya İnanmıyorum deniliyor.

Hayrın yerini iyi, şerrin yerini kötü sözcüğü almış. Hayırlı sabahlar yerine iyi sabahlar, hayırlı günler yerine iyi günler denilmekte. Oysa her hayır bir iyiliktir ancak her iyilik bir hayır değildir. Zira iyilik izafi bir kavramdır. Zamana, konuma ve kişiye göre değişkendir. Biri için iyi olan, bir başkası için felaket olabilir. Oysa hayır ifadesi her şeyi kapsayan ve doğrulardan oluşan İlahi bir kavramdır ve hiç kimse için olumsuz bir nitelik taşımaz.

Allah Hakkı ve Kul Hakkı gibi kavramlarda artık gündemden düşürülmüştür. Oysa Yüce Allah’ın yarattığı, hayat ve şuur verdiği her şey üzerinde hakkı vardır. Allah hakkı Onu tanımak, emir ve yasaklarına uymak olarak özetlenebilir.

Kul hakkı ise Tüm yarattıklarının Onun kulu ve mahlûku olmaları itibarı ile kazandıkları değerden kaynaklanır ve Sadece İnsanı değil Yüce Allahın Yarattığı Her Şeyi kapsar. Oysa çağın anlayışında ne Allah hakkına yer var, ne de Kul Hakkına.

Fransız Devriminden bu yana Kul hakları Parçalanmış, sırasıyla Vatandaş hakları, İnsan hakları, Kadın hakları, Hayvan hakları, Çevre hakları olarak anılır olmuştur.

Kısaca gözler semadan yere çevrilince kurulan bütün bağlar, dikey boyuttan yatay boyuta geçmiştir. Ne yazık ki Kökler topraktan dışarıya çıkmıştır.

Gam ve telaş sizlerden uzak olsun efendim.

Huzur bulun, hayırla kalın.