• resmi ilanlar
M. Cengiz Poyraz [email protected]

AYAK SESLERİ

05.02.2013 00:51:40

 

 

       Konya’da misafir olarak kaldığım evin bana tahsis edilen odasındayım Oda yerden bir buçuk metre yükseklikte ve caddeye bakıyor.  Caddede akan trafiğin gürültüsü, yoldan geçen insanların aceleci ayak sesleri zihnimi meşgul ediyor. Kim nereye gidiyor acaba? Gece ilerledikçe uyku gözlerden ıraklaşıyor. Hayaller birbirini kovalıyor.

       Bir ambulansın feryat figan sireni geceyi yırtıyor.  Kalp atışlarım hızlanıyor.  Ambulanstaki hasta sanki bir yakınımmış gibi telaşlanıyorum. İçindeki hastanın nesi var acaba. Biraz sonra ulaşacağı hastanede şifaya kavuşur inşallah. Belki de bu onun son yolculuğudur. Kim bilir.

      İki hızlı ayak sesi yaklaşıyor. Bir tanesi tam pencerenin önüne gelince yerdeki bir tenekeye tekme atıyor ve yanındakine söyleniyor.

-       Her şeyi senin salaklığın yüzünden kaybettik.

   Öteki salaklığı kabullenmiş olacak ki hiç ses etmiyor. Uzaklaşıyorlar.

    Sonra bir sarhoş sürünen ayaklarıyla! Hayır, hayır, sürünen hayatıyla pencereme yakın bir yerde duruyor. Anlaşılması zor bir şeyler mırıldanıyor. Sanki karşısında onu dinleyen biri varmış gibi uzunca bir yaaaa diyor, sonrada uzunca bir ohhhh çekiyor. Muhtemeldir ki cebindeki şişeden hala zıkkımlanıyor.  Birden yüreğim sıkışıyor.

         Eğer bu sarhoş bekâr bir berduşsa ve evde onu bekleyen karısı ve çocukları yoksa onun bir yerlerde çöküp kalması umurumda değil.

         Ama eğer korkulu yüreklerle onun kapıdan gireceği anı bekleyenler varsa, işte ona yanarım. Bekleyenlerin derdi çöker üstüme. Bu sarhoşa tahammül etmek zorunda olan korkuyla titreyen yüreklere acırım.

        Yattığım odadan birkaç yüz metre ötede Hz. Pir Mevlana var. Sanki birden onun sesini duyuyorum. “ İçkiyi başkaları içiyor, ama sen sarhoş oluyorsun.” Diye beni ikaz ediyor.

        Mahcup oluyorum ve artık sarhoşa da acıyor onun içinde hayır dua ediyorum.

        Gece ilerledikçe sesler kesilir gibi oluyor. Tam kendimi uykunun kollarına teslim edeceğim ki yeniden ayak seslerini duymaya başlıyorum.

         Ama bu ayak sesleri ötekilerden farklı bunlar nereye gittiğini biliyor. Beni de oraya doğru çekiyorlar.

        Bu ayak sesleri gecenin sonuna bir sevinç, bir sıcaklık getiriyorlar.

        Bu adımlar.

        Evet, bu adımlar sabah namazına gidiyorlar…

        Gam ve telaş sizlerden uzak olsun efendim.

        Huzur bulun, hayırla kalın.

 

 

İlk yorum yapan siz olun!
 1250 karakter yazabilirsiniz

Yazarın son yazıları

Yazarın TÜM YAZILARI

Tabaklar Mah. Cumhuriyet Cad. İnci İş Merkezi No: 32 / 32 Bolu   Tel:   Faks: