YEDİ BAŞLI EJDERHA

16.07.2013 00:42:50

Kur’anı-ı Kerim de ifade edildiğine göre hesap gününün sonunda bazı ruhlar kolayca dünyadan cennete transfer edilebilirken bazıları dünyadan ayrılamayacaklardır. bu “Deve iğne deliğinden geçmedikçe” diye betimlendikten sonra “onlar cennete geçmek için bir yol bulamayacaklar” diye de ifade edilmiştir.

İşte geçilmesi zor olarak bildirilen bu transfer kapısından, hayatta iken nefislerinin heva ve heveslerine uyarak içine ilahi emanetin (Ruhun) bulunduğu kalplerini günah kiri ile karatmış ve üzerine bu kir ile kabuk bağlatmış olanlara geçiş izni vermez.

Bunu biraz açalım. Yüce Allah c.c. istisnasız her şeyi birbirine zıt eşler halinde çifter, çifter yaratığını bildiriyor. ( acı, tatlı - sıcak, soğuk- sert, yumuşak - karanlık, aydınlık- erkek, dişi ) yani negatif ve pozitif.

İşte bizim imtihan için gönderildiğimiz dünya gezegeninde sınavımız sürekli olarak pozitif davranışlarla ruhumuzu bize verildiği şekliyle tertemiz tutarak defterini sağ taraftan (Pozitif taraftan ) alarak cennet geçmeye yol bulabilenlerden olmaktır.

Günah olarak tanımlanmış olan şey nefsin rüzgârına kapılarak yaptığımız şeylerden oluşan negatif enerjidir ki; ruhumuzun üzerinde gittikçe kalınlaşarak onun dışarıyla irtibatını kesen bir kabuk (negatif manyetik alan) oluşturur. Bu kabuk onun ilahi mesajları alamamasına, Rabbi ile manevi irtibatının kendi açısından kesilmesine, hem de cennete giden yolun (Sıratın) kapısında Mahiyetinin aslını Allah’ın bildiği bir tür düzenekte, algılanamayarak geçişine izin verilmemesine yol açar.

Eğer kişi iman ehli ise cennete girebilmek için geriye iki yol kalır. Bunlardan biri şefaattir. Yani; affa mazhar olmak. Eğer buna layık olabilecek bazı güzel ameller mevcutsa ve eğer Yüce Allah bu kula şefaat edilebilir derse, O zaman evveliyatla Peygamber efendimiz ve diğer şefaat ediciler de eğer isterlerse af yolu açılabilir. Zira “Allah’tan başka şefaatçi yoktur. O şefaat etmezse şefaat edecek kimdir.” Ayeti caridir.

Cennete girebilmenin diğer bir yolu da ruhumuzun dışındaki bu kirlerden arınmaktır ki bu ancak ateşle yapılmakta, temizlenme ancak böyle mümkün olabilmektedir.

Bu sebepledir ki ruhumuzu kirleten, adına nefis denilen bu canavarla ölmeden önce savaşarak onu öldürmemiz, bu dünyada oluşumuzun birinci amacıdır ve ayetle sabittir. Bu yüzden Peygamber efendimiz “En büyük cihat nefisle olan cihattır (savaştır) buyurmuşlardır.

Nefsi hayvani de denilen bu negatif yönümüz geçmiş çağlarda yaşayan insanlarca bu gün olduğundan daha net algılanabilmiş ve nefis, yedi başlı, ağzından ateşler saçan bir hayvan (Ejderha) olarak betimlenmiş. Bunu anlatan pek çok mitolojik efsane, resim, fresk ve heykel günümüze kadar ulaşmıştır.

Ejderhanın yedi başı nefs'in yedi mertebesidir. Bunlar emmare, levvâme, mülhimme, mutmainne, râziyye, marziyye ve safiyyedir. Alah’a ulaşmak, emredildiği gibi Ölmeden önce ölmek için nefsin yedi başından kurtulmak, Fenafillah olmak (Allahta yok olmak) gerekir.

Hazreti Âdemin cennetten çıkarılmadan önceki haline dönmek, hazreti insan olmak, çıkarılan yere geri dönebilme hakkına sahip olmak işte budur. Bunun dışındaki dönüş yolları yukarıda anlattığımız gibi çok meşakkatli ve azaba muhatap yollardır.

Ejderhanın yedi başının kapsamında ayrıca şunları da zikretmek gerekir. Bunlardan birisi yedi büyük günahtır. Resulullah (s.a.v.) şöyle buyurdu: “Helak edici olan yedi şeyden sakınınız! Allah’a ortak koşmak, büyü yapmak, Allah’ın haram kıldığı bir canı öldürmek, faiz yemek, yetim malı yemek, düşmanın hücumu sırasında harpten kaçmak, namuslu bir kadına zina iftirasında bulunmak.”

Birde nefsin afetlerinden sayılan özelliklerden yedisi vardır ki bunlar Nefsi emmarenin içinde kalan kötü huylardır. Gurur, öfke, şehvet, yalan, üstünlük duygusu, her şeye sahip olma arzusu, cimrilik. Bunlarla ilgili bir yazı daha sonra gelecek inşallah.

İnsan bu imtihan dünyasında yolunu kendisi belirlemek üzere serbest bırakılmakla beraber kitaplarla ve peygamberlerle uyarılıp kılavuzlanmıştır. Gerisi her kesin kedisine aittir vesselam.

Gam ve telaş sizlerden uzak olsun efendim.

Huzur bulun, hayırla kalın.