AHLAKIN
TÜKENDİĞİ YER
10.10.2008 00:57:36
Sayın
Okurlar;
Malumumuz olduğu üzre, insan
olmanın en önemli kaynağı düşünceden geçer. Bunun güzel, doğru ve iyi
hali daima güveni de beraberinde
getirmiştir.
Geçenlerde, bir arabadan
kaçırılan yaralı bayana ne acıdır ki tecavüz ediliyor. Haberi
televizyonlardan öğreniyoruz. Bunu yapan insan... Böyle bir insanın,
ahlak dışı davranışlarını, kirli ve pis düşüncesini, Nil nehrinin,
bir asırlık suyu ile yıkasan, aklanması mümkün değildir. Çünkü, böyle
bir düşüncede, insanın yerini, hiç bir mahlukata verilemeyecek
kadar’’ pislikler doldurmuştur. ’’Dünyada
bunun için, Tanrı selamı olarak bildiğimiz yakınlaşmada bazı
kimselerin selamları dahi alınmazmış. Çünkü, bir kısım insanın selamı
mis gibi olurken, bir kısım insanın selamı da bu nedenle is gibi
olurmuş.
Ahlakın bittiği yerde, maalesef
insanda bitiyor. Çünkü, insanların en büyük özelliği, ahlak temeli
üzerine kurulmuştur. Bir çok haydutun, yani (can, mal ve ırz
düşmanının ) yanında, hiç beğenmediğimiz’’ salhane
köpekleri’’ bile bunlardan şereflidir. İki ayaklı böyle
vampirlerin zaten yaşarken yerleri de boş. İnsanlığa zulmeden,
ahlaksızlığı kendisine şiar edilmiş bu tür insan müsvetteleri,
bakalım önümüzdeki zaman içerisinde artacak mı? azalacak
mı?
Tanrıdan, edebe muvaffak olmayı
dilemek gerekir. Edebi olmayan kimse, Tanrının lütfundan elbette ki
mahrum kalacaktır. Nitekim her odunun kokusu, dumanından meydana
çıkar. Her iki arı bir yerden su içse de birisi bal verirken diğeri
zehir vermiştir. Yine bildiğimiz odur ki yüksek insanlığın huyu
AÇIKLIK VE SICAKLIKTIR. Aşağılıkların işi ise, devamlı hile ve
utanmazlıktır. İşte bu azılı, hiddet ve şehvet insanını Allah
düşüncesinde böyle şaşı yapar, ruhu da böyle doğruluktan ayırır.
Esasen manası olan ve güzel olan her şey meydana çıkar. Çürümüş ve
kokmuş olanlar, rezil rüsva olup giderler. İnsanın yüksek ahlakında
sonsuzluğuna erişilirse mutluluk ve huzurda beraberinde gelecektir.
Eğer kör değilsek, bu körlüğü de kendimizden bilmemiz gerekir. Yine
unutulmamalıdır ki gerçek aslan, nefsini mağlup eden aslandır.
Hayvanlık mertebesi dünya durdukça ve yaşadıkça insanlığa her zaman
esir ve mağlup olacaktır. İnsan oğlu, karanlık müketter ve bulanık
olduğu müddetçe işte böyle nefsin emrinde melun şeytanın süt kardeşi
olmaya devam edecektir. Bir gerçekte odur ki, eken, nefes alan
kuldur. Ancak bitiren, yaşatan, tuzağa düşüren, doğurtan, yahut
bunların aksini meydana getiren sadece
HAKTIR.
Sa
yın Okurlar;
Ayıkken dahi, nefsine
mağlup olmuş, utanmaz, böyle sarhoş oluyorsa, kadehi eline aldığı
zaman kim bilir neler yapmaz? Kötü olan dostla ünsüyet işte bu
nedenledir ki belaya bulaşmak demektir. Hiç bir yarasa ne yazık ki
güneşi göremez. Aklın hassası, özü, işin sonunu görebilmektir.
Akibeti göremeyen akıl ise, sadece nefistir. Kim kendisini bilirse,
Tanrısını da bilecektir. Her eşeğin ecele cüreti, ahmaklığından
olmuştur. Öfkesini, nefsini tutabilen her insan, aydınlığa
kavuşmuştur. Her terbiyesizlik, her gaflet küstahlıktan meydana
gelir. Ne diyelim? Söz dinleyene terbiye alana göredir.