BİR İNSANIN KAFASINDA ARIZA OLURSA

07.11.2008 00:55:11

   Sayın Okurlar;

   Zaman zaman bazı sapıklar, akla ve hayale gelmeyecek ÇİRKİNLİKLERİ, UTANÇ VERİCİ HAREKETLERİ ve beyanlarıyla maalesef, insanlığın yüz karası olmaya devam ediyorlar.

   Tacizler, tecavüzler, hep böyle pislik dolu utanmazlardan kaynaklanıyor. ZATEN UTANSA YAPAR MI?

   Kendisini bilen, yaratanı da bilir. Bunların selamı is, beyinleri düz kontak, kalpleri ve ruhları da pistir.Bir insanda iyilik ümitleri ve kötülük korkusu olunca, akıllılık elbette ki ona tabiat olur.Hak ve hukuk bilen köpek, böyle şerlerden, böyle mikroplardan, ahlakça daha şereflidir. Bir insanın içinde, gönlünde, ruhunda, kalbinde, beyninde kötülükler ve alçaklık çöreklenmişse, zahirdeki şerefin ne faydası olacaktır? Dünyamızda, insan olmanın yüksekliğine erişen herkes, nefis köpeğini susturmasını bilmiştir. Kötü demirden kılıç olmuyor. Bu bayağı ve adî insanlara iyilik etmek, iyilere kötülük etmek gibidir. Alçak ve şerefsiz yaratıkların, terbiye ile adam olması mümkün değildir. Kendini bilmez yüz karası bu utanmazlardan, Hz. Süleyman?ın mührünü çalan cin dahi utanmış, çehrelerinden korkmuştur. Nitekim, şerefli bir insan, servetinin tamamını kaybetse, yüce derecesinde yine bir zayıflama olmaz. Ama insanlığın bu adî mahlûkları, kapısını, tahtını altın çivi ile kaktırsa, şerefli olması yine mümkün değildir. Kudurmuş köpek, beyni kurtlu çakal bir eti bulduğu zaman ’’bu Salih Peygamberin mi, yoksa Teccalın eti diye düşünür mü? Salhana köpeklerini yedi denizin suyuyla yıkasak, kurulasak, tüylerini de bir güzel tarasak, cibiliyetinde itlik mayası olduğu için, kendini yine çamura atacaktır. Böyle akreplere,böyle yılanlara acıyan kimse,hiç bilmez ki ona olan merhameti adem oğullarına daima zulüm dür.



   Sayın Okurlar;

   Ahlak, insanla beraber ve onun içinde doğar. Zaferlerin en büyüğü ise kendi nefsini yenmektir. Bunun için ’’en büyük aslan nefsini yenen aslandır.’’ Mükemmel insanlar için şeref hayattan daha çok ağır basar. Şerefsizlikten, daha sert yatak, daha keskin soğuk, daha acı sefalet olur mu? Önemli olan sözler değil, davlanışlardır. Hayatın, en önemli canlısı olan insan ve bağlı olduğu müesseselerin değeri çok defa HAREKETLERİ İLE ÖLÇÜLÜR. Utanmamak kadar, dünyada utanç verici bir şey yoktur. Basit, adî, kötü insanları görmek, artık, günümüzde insanları pek o kadar şaşırtmıyor. Şaşılacak en önemli şey, bu mikropların yaptıklarından, bir nebze olsun asla utanmamalarıdır. Bu beyinler çirkef takımıdır. Taş dahi atılmaz. Çünkü, anında üstümüze sıçrar. NE DİYELİM? Allah bir adamı gaflete düşürür ve bela verecekse evvela aklını alırmış. Güzellikler diyarı varken, çirkinlikler diyarına gitmenin bir anlamı var mı?