ÖNCE ÂR İDİ, ŞİMDİ KÂR OLDU

24.04.2009 00:32:12

   Sayın okurlar;

   Televizyonlardan, gazetelerden, basın hayatımızdan hemen hemen her gün, insanın midesini bulatan çok adi ve çok çirkin olaylara rastlıyoruz. Beton kafanın, bu nedenle utanması olmuyor. Gerçekten ?önce âr yani utanma dediğimiz mefhum, günümüzde kâr oldu.? Eskiden dedesi, babası, anası önde giderdi, şimdi danası önde gidiyor. Nitekim, bazı kaldırım serserilerinin, göbeği açık moda kabul ettiği yırtık pantolonlarıyla, anasına moruk, babasına koruk diyen bir kafa da efendiliği veya hanım efendiliği aramak gerçekten hiç olmamış ve olmayacak bir şeyi aramaktır. Önce hocayı arayan kafa, espri de hata olmazsa zamanımızda kocayı arıyorsa olacağı da budur. Yani önce pazarlığa girişiyor, bundan sonra keseye danışıyor.

   Sayın okurlar;

   Her zaman söylemişimdir. Herkes kendi ayıbıyla meşgul olursa başkalarının ayıbını aramaya zaten zaman bulamaz. Ancak, milletin çoluğu, çocuğu, evladı var. Dolayısıyla bunların bir de geleceği var. Bazen öyle görüntülerle baş başa kalıyoruz ki, utanmamak elde değil. Ayrıca, seviyesiz, usul ve erkândan uzak bir sürü konuşma yetmiyormuş gibi, BİLMEDİĞİNİ BİLMEYEN bu kimselerde özentiler, gerilmeler, kasılmalar neyine?

   Sayın okurlar;

   Bilmediğini bilmeyen kafa, iyiyi, güzeli, doğruyu görebilseydi, hiç böyle soytarılıklara düşer miydi? Tanzimat?ın o devirdeki bazı zamparaları gibi, öyle ortaya çıkıyorlar ki; gören de zannedersiz adam. Hiç bilmiyoruz ki, önce sunarlar, sonra kınarlar. İşte bunun için, utanmaz Pazar, mideyi bozar derler. Taşın yerinde ağır olmasının sebebi de budur. Şeytanlar, yolunu kaybedenlere musallat olurlarmış. Onu hile mağlup eder, netice de de bir gün gelir sonunda başını da yer. Bir yandan okumadan dem vuruyor. Ancak derç etmemiş, sindirememiş ama elinde kalem, dilinde kelamla uydurukçu nutuklarla neredeyse YESARİ ZADEYE taş çıkartacak. Burnunu silmekten aciz zavallının burnu, gel gör ki kaf dağından su içiyor. İlgili, anlayışlı, terbiyeli köpekler bile yaban eşekleri avlarken uyuz sokak köpekleri gidip köre saldırırlar. Netice itibariyle demek ki bir yerde insanın hilkati, mayası değişmiyor. Her şeyin hayırlısını Allah? tan dileyelim.

   Özetle, güzellikler diyarı varken, çirkinlikler diyarına gidilmesinin sebebi nedir?