BAŞARILI OLUP OLMAMAYI, KİŞİ EVVELA KENDİNDİSİNDE ARAMALIDIR

06.05.2009 00:47:21

   Sayın okurlar;

   Siyasetinde, ticaretinde, sanayisinde, eğitiminde, velhasıl birçok konuyu, zamanında görememiş, anlayamamış veya boşlamış insanlar, her nasıl oluyorsa, sonradan bülbül kesiliyorlar. BU AKIL, BU FİKİR O ZAMANLAR NEREDEYDİ? Örneğin;?seçilememiş, koltuğu kaptırmış, daha sonra da şöyleymiş de böyleymiş?

   Sayın okurlar;

   Hesabı temiz olanların, yüzleri ak olur. Hiçbir düşüncenin, hiçbir hesabın, büyüğü- küçüğü olmaz. Yaşamak, başarmak ciddi, disiplinli dolayısıyla bütün bunlar, akıllı adamların işidir. İNSAN OLARAK ÇOĞU KEZ, HANGİ YAŞTA VE BAŞTA OLURSA OLSUN AZ MI HATA YAPTIK? Akıllı öyle yapmıyor. Akıllı meselenin başını değil, sonunu görüyor. Yani, fırsatları kullanmayacağız, zamanı, mekânı tam anlamıyla değerlendirmeyeceğiz, yanlış insanları, arızaları zamanında tespit etmeyeceğiz, ondan sonra da mangalda kül bırakmayacağız. Hesapsız ve düzensiz insanoğlu hangi işe kalkmış da kârlı çıkmış? Hesapsız kasap, ya bıçak kırar, ya masat. Bu işler ne yazık ki böyledir. Bu nedenle her kişinin noksanlığı, yüz karası ne yazık ki yine kendisinde kalıyor. Bunun içindir ki ? HERKESE NUR GÖRÜNMEZ, CEBEL-İ MUSA?DA? kişi, kişinin halini tanır ama kendisi neyse maalesef âlemi de öyle sanır.

   Sayın okurlar;

   Hani bir söz vardır. ?ensesinden bilirler, hattı gelen mahbûbı (sevgili)? yine bunun içindir ki, arif olanlar ardından bile oku mektubu, insanoğlunun yaşantısı göstermiştir ki, akıllı kişiler düştüğü zindana bir daha düşmüyor. Tedbirli, seviyeli, olgun, her akıllı insan da bildiğim o dur ki, sözünü akılsıza söyletir. Her akla gelen işlenir, her ağaç taşlanırsa, sonucuna da katlanılır. Elbette ki, adam gibi adam olan, AZİZ AKIL, kişiye her zaman sermayedir.

   Sayın okurlar;

   Aslında, akıllı düşmandan korkana kadar, akılsız dosttan korksak daha iyi değil mi? Bir ŞİNİK çavdarımızla, Baş değirmene gider, bunu öğütmeye kalkışırsak, değirmencinin bize gülmesi normaldir. Hayatın her devresi de göstermiştir ki, kuru sıkı ve boş laflarla menzil alınmıyor. Boş kaşık da ağza uymuyor. Boşuna telaşa, dikine tıraşa ısrar etmenin bir anlamı var mı?

   Bazen de bütün hesaplara ve müspet düşüncelere rağmen, atılan taş yerini bulmayabilir, saniyen, ipin iki ucunu da bir araya getiremeyebiliriz. Ancak, burada çalışma yapılmıştır, emek verilmiştir, düşünülmüştür. Bütün bunlara rağmen, başarı elde edilememiştir. Bu ayrı bir tecelli, ayrı bir kaderdir. Olgun ile dalgını birbirine katmayalım. Evvelinde iyi düşünmeyelim. İyi göremeyen, gördüğünü zanneden, sonunda pişman olacaktır. Bu nedenle, başarılı ve başarısız konumlarda kişi, evvela soruyu kendisine soracak. (BENDE HATA VAR MI? YOK MU? ) Bu araştırılmadan, sorulmadan dışa dönük sorulara geçilmez. İnsanoğlu bunları zaman zaman yaşıyor. Özetle, göremeyelim, öğrenmeyelim, yanlış bildiğimizde ısrar edelim, teşhisi yanlış yapalım daha sonra temize çıkmak için bir sürü laf.

   Rahmetli İsmet İnönü ne güzel söylemiştir. ?Hadi canım sende.?