DİNLEMEK BİR SANATTIR, BİR İNCELİKTİR

17.08.2011 00:30:43

Sayın Okurlar;

Müzik dünyasında, Fransızca (Apresiyasyon) denilen bir kelime vardır. Bu kelime, müziğin dört ana kuralı için söylenmiştir. ÇALMAK, SÖYLEMEK, ESER MEYDANA GETİRMEK VE DE DİNLEMEKTİR. Büyük yazar, Sadi ŞİRAZİ’ YE sormuşlar: (Müziği tarif eder misiniz?) Şadi cevap vermiş: (Müziği tarif etmeden evvel şu noktayı bilmem gerekir: DİNLEYEN KİMDİR VE NE KABİLİYETLİDİR?) Bunun içindir ki; dolmuştaki her insana müziğin tarifi yapılmaz. Dinlemek ayrı bir konu, dinlemiş olmak için dinlemekse ayrı bir konudur. Hayatta dinlemesini bilmeyenler, öğrenememiştir. Bu hataya, geçmiş yıllarda, zaman zaman bizde düştük, ama netice itibari ile bize fayda değil, zarar getirdiğini de gördük.

Sayın Okurlar;

Mesleğimiz ve sanatımız icabı, toplantılara iştirak ediyoruz. Bu toplantılar; kültür, sanat, musiki ve çeşitli alanlarda olmaktadır. Bazen çocuk sesinden, bazen lüzumsuz konuşmalardan, bazen girip çıkmalardan çok rahatsız olduğumuz anlar oluyor. BUNDAN BÖYLE, DİNLEMEK BİR SANATTIR, BİR İNCELİKTİR, BİR FAZİLETTİR. BU DUYGU VE DÜŞÜNCELERDEN YOKSUN OLAN İNSANIN, HAYATTA BAŞARIYA ULAŞMASI ZOR OLUR.

Bilmeden, okumadan, öğrenmeden, düşünmeden, büyük sözü dinlemeden ve tecrübelerden nasibini almadan, kendi başına ve buyruğuna göre hareket eden insanın, bütün edep ve terbiyesi doğruluk yolundan çıkar. Bilmek ayrı, bilmişlik ayrı, bilgiçlik ayrı şeylerdir. Dinlemesini bilen adam, susmasını da bilir. Bu nedenle, bu tür insanlar, yağız at misali, kendilerine söz söyletmezler ve hayat şartlarını normal şekilde faydalı ve verimli şekilde sürdürürler.

Bir güzel ozanımız, şiirinin birinci mısrasında (Dinle, sana bir nasihat edeyim, diyor.) Öyleyse, MUSİKİ DİNLEYENE TERBİYE ALANA GÖREDİR. Yaşantımızda, beşeri münasebetlerimizde, dinlemeden yoksun insanlar, sadece kendilerini değil, başkalarını da rahatsız ediyorlar. İyi bir öğretmen, iyi bir öğrenci, dersi sınıfında öğrenir. İste bunun içindir ki dinlemek, hatta can kulağı ile dinlemek insan olmanın en önemli özelliklerinden birisidir. Zaman zaman halkın arasında; (dinleseydim, farkında olsaydım bu işler başıma gelmezdi sözü bir pişmanlığın eseridir.) Öyleyse, pişman olacağın bir sarhoşluğa düşmek istemiyorsan, konuşman kadar dinlemesini de bilmek gerekir. Fikirler yanlıştır, doğrudur, bu ayrı bir konu. Bunu, insan mantığı zaten yorumlar. Bu konu küçük yaşlardaki kimseler için makul görülebilir ama büyükler için hiçte iyi bir hareket olmuyor.

Özetle; konuşmasını, dinlemesini, oturmasını, kalkmasını bilmiyorsak, en azından, hayvanlar gibi susmasını öğrenmeliyiz. Yine bunun içindir ki; deliyle, aptalla, serseri ve seviyesiz cahille konuşulmaz; çünkü dinlemez. Onlara karşı en güzel hareket susmaktır. Aksi takdirde muhatap kabul edilir. Mübarek hayvan koyun dahi, bir çobanın kavalını dinlerken, düşünen insanoğlu, ne yazık ki, az veya çok dinleme adabını gösteremiyor.