KONUŞ, KONUŞ, KONUŞ SONUÇ

24.10.2011 00:00:05

Sayın okurlar;

Bu ağızlar, konuşmak için yaratılmıştır. Pek tabii, faydalı verimli olursa. Bunun içindir ki iki kulak çok dinlemek, iki göz çok görmek, bir ağızda az, öz ve doğru konuşmak içindir. Konuşmuş olmak için konuşmak hem çeneyi yorar, hem de fuzuli, zaman kaybına sebebiyet verir. Bütün bunları, özelleştirmenin, güncelleştirmenin ne âlemi var?

Sayın okurlar;

Yirmi dört vatan evladı daha şehit oldu. ANALAR, BABALAR, ÇOCUKLAR VE TÜM ÜLKE, HALKIMIZ KAN AĞLIYOR. CENABI HAK MAKAMLARINI CENNET ETSİN, GERİDE KALANLARADA SAĞLIKLAR VE UZUN ÖMÜRLER VERSİN. Bu güne kadar, terör hakkında az laf edilmedi. NE OLDU? Bitti mi? azaldı mı? Demek ki, mesele, teşhisten tedaviye gitme ve girmeden evvel çıkmayı bilme meselesidir. Bu türden konular, öyle, her yaşla, her başla, her makamla, her sıfatla ve çok konuşmakla olmuyor. Bütün bu olayların teşhisi, tedavisi, konuların, uzmanları, kurmayları, akademisyenleri velhalsıl bilenlerin işidir. Bundan böyle, sonuçların tedavisinden evvel, sebepleri tedavi edilir. Yani çok bilmeli az konuşmalı, bir bilene danışmalı, sormalı, şahsilikler de ortadan kaldırılmalıdır. Her zaman, herkesi memnun edemeyiz ama bir anlam da, herkesi memnun edecek biçimde konuşabiliriz. Aslında, konuşmaların en önemlisi, kendi kendimize konuşmalarımızdır. Gel gör ki bunu, her defasın da ihmal ederiz. Bir gerçekte odur ki uslubuyla, anlamıyla, kapsamıyla, saniyen, olayların gerçeklerini bilenler, konuşma sanatının inceliğini koruyanlar, zaten, düşüncelerinin hepsini söylemez, fakat her söylediklerini düşünür de söyler.

BİR İNSANIN SÖZLERİNE, CÜMLELERİNE, HÂKİM OLABİLMESİ İÇİN EVVELA KONUSUNA HÂKİM OLMASI GEREKİR. İşte bunun içindir ki çok konuşanlar zamanla şaşırmaya da başlarlar. Çok bilenler konuşmaz, çok konuşanlar da bilmez. Pişmanlığın bir sebebi de çok konuşmalardan olur. Konuşma, evvela, insanın aklını kullanma sanatıdır. Konuşmak her ne kadar yaradılıştan gelse de susma akıldan gelir. Her şeyi yapamıyorsak, bundan böyle sadece yapabileceğimizi konuşmak daha faziletli bir düşünce olmaz mı? Hazin sonuçlar, öyle KINAMAYLA GEÇİŞTİRİLEMEZ. Kaldı ki, haklı bir fikrin meyve vermemesi mümkün değildir. Gerçek dostlarını, zamanın da ve yerinde dinlemeyenler, nasihatlerine kulak asmayanlar, düşmanlarını memnun ederler. Düşman düşmana rahmet okumaz, eline de kılıç verilmez. Düşmanlar, şer ve şeytan güç, bir bakmışsın eteğin altından çıkmıştır. LAFI BIRAKALIM DA YAPILMASI GEREKENLERİ YAPALIM.

Gözden ağlar düşman, özden ağlamaz dost mevtine

Eğriyi özde bulmadım ben, doğru sözü sen ara bul

SEYRANİ