ÇOK BİLMİŞLİK

23.11.2011 00:00:05

Sayın okurlar;

Anadolu’da çok bilmişlere, bu türden akıllı geçinenlere (büyümüş de küçülmüş denir). Böyle tiplere bir çok yörelerde rastlanıyor. Yani bu türden insanlar, çok konuşur; ama bilmediğini bilmezler. Bu sadece şeklî bir görüntüden ibarettir.

Sayın okurlar;

Cenâbı hak bir kimseyi, öğrendiğinden, bildiğinden geri koymasın. Genelde, kendisini bilen, konularına özenle yaklaşan ve de düşüncesi yerinde olan kimselerde olgunluk, saygınlık ve kültür olduğu için, bu türden şovmen hareketler görünmez. Bu türden davranışlar ve bu türden beyanlar, aslında bir nevî kişisel bozukluklardan kaynaklanıyor. Bilhassa, özel televizyonların bazı açık oturumlarında, panellerinde muhtelif toplantılarındaki müşavere meclislerinde örneklerini zaman zaman görüyoruz.

Hakaanî-ı zârın sakın ah-ı şererinden

Çünkü ey gonce-i gülzârı fesahat çok açıldın.

diyor şair Hakaaı-i.

Genelde çok bilmişler, çok söz işitirler, çok söyleyenlerin sözleri yalansız, paraları da haramsız olmazmış.

DOLAYISI İLE, ÇÖLDEN ÇÖPTEN ÇATI, KİMYASI BOZUK OLAN HARÇTAN, İŞTE BUNUN İÇİN SIVA OLMAZ.

Bütün bunlar yetmiyormuş gibi, bir de kurnaz geçiniyorsa, bu bir gaflet, delilik değildir de nedir? Tilkiler de çok kurnaz geçindi ama sonunda boğazını ele verdi ve kendisini de kürkçü dükkanında buldu.

SADELİK, DOĞALLIK, AZ VE ÖZ KONUŞMA VARKEN, BÖYLE ŞEYLERE YÖNELMENİN BİLMEM Kİ NE ANLAMI VAR?

Cehalet, kültür, yaş, baş, makam, sıfat ayrı şey, bunları dengeli, seviyeli görmek ve kullanmak daha farklı şeylerdir. Bu nedenle kültür, bir anlamda cahilliği kaldırsa da (eşeklik bâkidir) sözü, durup dururken söylenmemiştir. Her insan kostümüyle, giyimiyle konuşmuş olsaydı, tavus kuşunun da bülbüller gibi şakıması gerekirdi. Bundan böyle, adamın hası iş başında belli olur. Örneğin; çok bilmişliğimin dışında, ben, iç yüzümde kötü isem, zahirdeki şerefimin ne faydası olur?

BOYUM KISA ANCAK ÇOCUKLARA UZUN GÖRÜNEYİM DİYE AYAĞIMA TAHTA BAĞLAMAK BİR YERDE NE ANLAM İFADE EDECEK VE NEYİ DEĞİŞTİRECEK? ÜSTELİK GÜLÜNÇ HÂLE DE GETİRECEK.

Bir insanı tanımak için en iyi yol, onu konuşturmaktır. Bülbüllerin şakıdığı yerde, karga seslerine rastlanmaz. Söylemek var, söylememek var. Gerçekten de çok bilmişlik, bilmediğini bilmemek, öte yandan konuşmada fazla gevezelik yapana kadar sussak, konuşmasak, bu daha faziletli olmaz mı? Hayvanlar aleminde, örneğin, eşeğin, çakalın, tilkinin, sansarın konuşma kabiliyeti olsaydı bunların önüne mi geçilirdi?

İKİ GÖZ ÇOK GÖRMEK, İKİ KULAK ÇOK DİNLEMEK, BİR AĞIZ DA AZ, ÖZ, DOĞRU, GÜZEL VE İYİ KONUŞMAK İÇİN YARATILMIŞTIR.