KURTLAR BİRBİRİNE DÜŞERSE

03.02.2012 22:10:09

Sayın Okurlar;

Çok partili hayatımızın oluşumundan beri, her nedense iktidar ve muhalefet kavgası bitmez. Aslında, iktidarlarında, muhalefetin de görevleri bellidir. Netice itibari ile, hangi konuda olursa olsun, olaylar göstermiştir ki, hırs ile kalkanlar zararla otururlar. Ben, halisane bir düşünce ve duygu ile fikirlerimi köşemden okurlarıma iletiyorum. Ey iktidar, Ey muhalefet! Bölüşemediğiniz ne vardır? Bu güzel ülke hepimizin değil mi?

Bir başka konuda şu. Siyasi meseleleri bilmek, görmek, görüşmek için, herhalde, mutlaka bir parlamenter olmaya gerek yoktur. 85 yıllık Meclisi Mebusan’da ben, çoğu millet vekillerini tanırım. Bunların içerisinde akrabam olanlarda vardır. Şimdi bırakalım da bütün bunları, biz yine ana konumuza gelelim.

Sayın Okurlar;

Selamet isteyenlerin evvela dillerini tutması gerekir. SELAMETİ DÜŞÜNEN, SELAMETİ GÖZETLEYEN HİÇBİR ZAMAN KAVGA ETMEZ VE SAVAŞADA GİRMEZ. Selamet-i insan, hıfzı lisan iledir. her kavga, sen ben demekle başlar. Ağız kasavetsiz olunca anahtarsız açılırmış. Gerçek odur ki, bir insan pişman olacağı hadiseye düşmemek için, meselenin başını düşündüğü kadar sonunu da düşünür. Katibe, sermaye göz kulak olurken, gevezeye elbette ki söz olur. Öte yandan, dünyanın en tehlikeli insanı, bilmediğini bilmeyen şartlı beyinden gelir. Bununla da yetinmeyip, dalkavukluk yapıp, kendi fikrini de rafa kaldırırsa, o zaman o kafanın sahibi, her daim emir almaya alışır, uşaklık mevkiine düşer. İnsanda iki unsur vardır. Ya ister ya istemez. Her daim bağımlı olarak,( gurubum, teşkilatım böyle istiyor) diye emrivakilere hazır olursa, böyle bir insanın hayatta başarılı olması mümkün değildir. Karga, kekliğin yürüyüşünü devamlı taklit ederse, eski yürüyüşünden de olur, elin ağzına çok bakan, her daim baş üstüne diyen, bir gün, işinden, aşından, eşinden olur. Kurtlar birbirine düşünce, koyunlar aradan çabuk geçer. Düşman, nerede birbirine rahmet okumuş. Gören, bilen, duyan var mı? Özetle, bir meseleyi çözmek için mutlaka didişecek miyiz, kavga mı edeceğiz? Elin oğlu, iğnenin deliğinden Hindistan’ı seyrediyor. Yarın, Allah korusun düşelim de bakalım, yanımızda kaç kişi yer alıyor. Düşman zaten felaketi bekliyor. Hayatta ne olursak olalım, tarihler, olaylar, tecrübeler bellidir. Öz ağlamazsa göz ağlamaz. Ağlıyorum diye yalandan gözüne tükürük süren sahtekardır. Uzun lafın kısası, incitmeyi, didişmeyi, çekişmeleri bırakalım da birbirimize kenetlenelim. Yine Allah korusun, elin adamı, gizli sıtması, yumuşak diken düşmanı, seni de beni de, onu da öyle bir kenetler ki, anamızın, babamızın, dayımızın çatısına yedi bayram kar yağar. O zaman altından kalkabilirsen kalk. Astarsız dilde, perdesiz ağızda, seviyeli söz olmaz. Madalyonun bir de öbür tarafına bakalım. Bilmiyorsak, anlatamıyorsak, konuşmalarımızdan bir sonuç elde edilmiyorsak, o zaman, bilenleri dinleyelim, en azından da hayvanlar gibi susmasını öğrenelim.

DAĞINIK, DEJENERE OLMUŞ TOPLUMLAR, DEVAMLI, HUSUMET, KİN VE NEFRETLE GİDENLER PAYİDAR OLAMAZ. BİRLİK ESASTIR.