BEKLE GÖR

11.06.2012 00:20:49

Sayın Okurlar;

İktidarla muhalefet arasındaki sürtüşme bitiyor mu? Bitmez. Olsa olsa bitmiş gibi görünür. Mesele, sadece sen ve ben tutuşması olursa, bu işler uzar gider. Yani, yine yuvarlak masalar kurulacak, yine cilalı sözler söylenecek, yine evet edendim denilecek, bir müddet sonra genel teamül odur ki, ardından hadi güle güle denilecek. Sonuç, genelde hep böyle olmuştur.

Sayın Okurlar;

Yazımda genel teamül dedim. Evet. Benimde bu türden siyaset arenasındaki, siyaset potasındaki, hatta birçok kurum ve kuruluşlardaki kanaati acizem budur. Kısaca, öze varmak, özü bulmak, çözmek değil de, bir nevi görüşmek üzere, görüşmüş olmak. Biz geçelim bunları. Benim aklımda her daim, koltuk, makam, menfaat olursa, burada, bazen bildiğim halde, bilmemezlikten gelme de olacaktır. Yani, bir nevi idareyi maslahat. Öyle konuşmalar yapılıyor ki, kulağımızı, hemen yakından değil, başımızın üzerinden de değil taaa ayağımızın altından dolandırarak göstermek istiyoruz. Niye? İşimize öyle geliyor da ondan. Öyle oturup kendi kendimizi kandırmayalım.

Sayın Okurlar;

Hasım hasıma mevlit okumaz. Harmanı yakayım diyen, orağa yetişememiştir. Bizim bildiğimiz kadarıyla, hayvanlar yularından, insanlar ise ikrarından, sözünden tutulur. Benim, kafesin büyüklüğü ile ne işim olabilir? Önemli olan içindeki kuştur. İnsanlar iş başında belli olur. Tavşana kaç, tazıya tut diyen kafa, istediğin kadar kurnazım desin, dursun. Asıl gerçek o dur ki, kurnazlığa karşılık kurnazlık düşünmek dünyanın en büyük aptallığıdır. Şimdiye kadar boş lakıltılar karın doyurmamıştır. Sadece zaman geçmiştir. Teşhisi güzel doktor, hastasına acımaz. Bostansız her harmanda taşsız düvene benzermiş. Önemli olan tek kelimeyle akıllı, şuurlu, isabetli bir konuda mutabakata varılır. Biz lafı uzatmadan sözümüzü bir şiirle bitirelim.

Gelir zahid ibadethaneye, meyhaneden sonra

Koyar mestane başını secdeye ama neden sonra

Felek de ehli-dili dilşad eder ama neden sonra

KÖŞEMDEN BİR GÜNCELLEME

(Kararı siz verin)

Efendim;

Son zamanlarda, güzelim şarkılarımız, güzelim türkülerimiz, her ağza, her çalgıya sokulmaya başlandı. Çok seslilik mi, çok sazlılık mı, o da belli değil. Örneğin; DİVANE AŞIĞI ALMIŞ, divane aşıktan başka neydeyse her kılığa sokmuş. Bilinmelidir ki, güzel, arifin elinde, zarifinde belinde olur. Asılsız saz, uyduruk söz, sönmüş köz sahibine yüz karası getirir. Bu güzel ezgiler, uydurukçuların sesine, sazına sakız olsun diye mi yakıldı. Ne diyelim. Usta hırsızlara, kapı, baca olmazmış, cevherin kıymetini de cevahirci bilirmiş.

Güneş balçık ile sıvanmaz ey dil

Bi-zebanda olsa, bellidir kâmil

Kendinden gayriyi beğenmez cahil

Kendi çalar, kendi oynar demişler…