İNSANLAR, KIYAFETLERİNE GÖRE KARŞILANIR, FİKİRLERİNE GÖRE YOLCU EDİLİRLER

05.01.2015 00:00:01

Sayın Okurlar;

Aklın, dolayısıyla, insanca ve müspeti göremeyen bir düşüncenin özünde arıza vardır. Kültür, her ne kadar cehaleti kaldırsa da eşekliğin baki olduğu, halkımızın güzel bir deyimiyle gerçekleri ortaya koyuyor.

Kıyafette, giyim, kuşam, takılar ve benzeri aksesuarları kullanmak bugünlerin işi değildir. İnsanlığın varoluşundan bugüne kadar süregelmiş bir gelenek, bir usul, bir yöntemdir. Moda ise kısaca ve özetle bilerek kendisine yakışanı seçmektir. Teşbihte bir hata olmazsa, gözün araba farı gibi parlaması, yüzün bariz ve çirkin bir şekilde cilalanıp boyanması, öte yandan göbeği açık, pantolonu düşük, böylece el aleme gülüşük bir giyime zarafet açısından zarif giyim denilebilir mi? Aslında, milletin giyimi kuşamı zaten bizi ilgilendirmez ancak güzellikler ülkesi varken, soytarılar diyarına gitmekte, aziz aklın kabul edeceği şeyler değildir. Kaldı ki bütün bu işlerin, maddiyatla pek bir ilgisi de yoktur. Önemli olan bütün mesele, bilerek, inanarak, sadeliğe ve doğallığa özen gösterilmesinde ki ince düşüncedir. Herkeste bilir ki düğüne gidenle, cenazeye gidenin giyimi kuşamı bir olmaz. Bu bakımdan, incelik güzellik, sadelik ayrı, soytarılık ise daha farklı şeylerdir. Bu insanoğlunun tavır ve beyanlarında da geçerlidir. Örneğin beşeri münasebetlerimizde (Büyük, küçük, usul, erkan, örf, adet, adap, edep gibi mükemmel konular, elbetteki dikkatten uzak tutulmayacaktır.) En önemlisi de gelecekte, bilhassa gençlere güzel örnek mi olunacak, çirkin örnek mi olunacak sorusudur. Biz, elli yıldır eğitim ve öğretimle uğraşıyoruz. Bunları söylemek, düşünmek, yazmak, en tabi görevimiz olmalıdır. Nitekim, herkes kendi günahına göre yanar, kendi çöreğine kül eşer, kendi derdinden söyler ve de kendisine yakışanı yapar. TEŞBİHTE HATA OLMAZSA, BABANNESİNE MORUK, DEDESİNE, KORUK DİYEN BİR GENCİN, NERESİ ASALETLİ VE FAZİLETLİ OLUR? Başkasının elini öpünceye kadar, kendi elin temizse, evvela onu öp başına koy. HİÇİ HİÇE VERİRSEN YİNE HİÇ ÇIKAR.

Bende yok, sabr-ı sükün, sende teamül zerre

İki yoktan ne çıkar fikr edelim bir kerre

(Nabi)

Sayın okurlar;

İnsanlık aleminde, adilikle, seviyesizlikle, şerlikle, şımarıklıkla ve hileyle davranan mihnet ile can vermiştir.