TATLI SÖZ SÖYLEMEK BAL YEMEKLE OLMAZ

30.03.2015 00:00:01

Sayın Okurlar;

Ağız tüfek dil kurşundur. Kendisini tanımayan(haşa!), YARATANINI tanır mı? Nitekim, hz. Osman’a haya, hz. Ali’ye, ilim şehrinin kapısıdır sözü herhalde gökten zembille inmedi. Çok konuşanların göğüsleri içerisindeki kalp, hastadır. Adam gibi adam olanların birinci adeti sükut, serserilerin, seviyesiz cahillerin birinci adeti ise utanmazlıktır. Hiç demeyiz ki, çok konuşmak boş konuşmaktır. Çünkü bu hal, kalbi, beden içerisinde öldürür. DURUM BÖYLE OLUNCA, MANTIK SÜZGECİNDEN GEÇMEYEN O ACELECİ SÖZLER, ADEN İNCİSİ DE OLSA, GEVEZELİKTEN MÜTEVELLİT, KENDİLERİNİ, KURU VE SIKI, SÖZ KALABALIĞINDAN AYIRIP DEĞERLERİNİ GÖSTEREMEZLER. İŞTE BUNUN İÇİNDİR Kİ KENDİ AYIPLARINI GÖREBİLENLERİN RUHLARINDA KUVVET VARDIR. KALDI Kİ DÜZGÜN KONUŞABİLMENİN ÖZÜNDE, İNSANOĞLUNUN ASALETİ, FAZİLETİ, KAREKTERİ VE İLMİ BAŞI ÇEKER.

Sayın Okurlar;

Kalbini kıskançlıktan, dilini yalandan, gidişini riyadan, karnını haram lokmadan uzak tutanlar, daima güzellikler diyarının insanları olmuştur. Öte yandan, ilme karşı saygı, halka karşı tatlı dil, düşmandan uzaklık ve dedikoduyu terk, güzel ahlakın büyüklüğüne şahit olan yüksek insanlığın asil özelliklerindendir. Teşbihlerde hata olmazsa hayvan gibi yatıp, hayvan gibi kalkanlar, bir işle de mesuliyeti bulunmayanlar, kendilerine ev değil, ahır arayanlar, sözlerini de geviş getirenler gibi geveleyenlerdir. Dilini tutmak, aklı nispetinde kadrini bilmek, ilgisiz söz söylememek ve mukadderatına teslim olmak, meseleleri ise evvel emirde, BİLİM ADAMLARINA YAKIŞIR. BUNUN İÇİN, SAĞLAM VE KUDRETLİ BİR AKILDA, KUVVETLİ BİR BİLİM, SEVİMLİ BİR HUY, SARSILMAZ BİR İMAN, GÜZEL BİR NİYET OLUR. BİR DE O GÜZEL İNSAN, İHSAN ETMİŞ İSE CENAB-I HAK’KA ŞÜKRETMESİNİ ASLA UNUTMAZ. Fena ağıza, yalan dile, layık olmadığı konular anlattırılmak istenirse, bir yerde yükselene kadar az da olsa faydalı sözler söyleyebilir ancak amacına ulaştığı anda hainlikleri her kelimesinden çürümüş eşek semerinin kirli tozları gibi dökülür. Bu türden, kendilerini tanımadan, içinden pazarlıklı dilin şerlerine, ağızın şeytanlarına güzel söz söylemek isteyenler, adeta bir ölüden akıl danışan ya da sağıra sır emanet eden kimselere benzerler. Astarsız, perdesiz, yalama ağzın ve dilin, (siz) her tarafını oğul balıyla tatlandırsanız, kursak kavurgasın ister, böyle bir ağızdan bir tek bal damlası söz çıkmaz. Önemli olan sözler, kendini, yaşamasını, cinsini, birlik ve beraberliğini mükemmeliyetle götürmesini bilen inançlı dürüst insanların ağzından çıkan sözlerdir. Örneğin; çakal diye bilinen hayvanın ağzına bir parmak değil, bin batman bal da sürsen, çakal ulumasından vazgeçer mi? Çünkü, çakal çakaldır, bilene de insan da insandır.