KOLTUK DEYİP GEÇMEYİN

20.07.2013 00:51:26

Dünyada henüz tedavisi mümkün olmayan yegâne hastalık olan koltuk severlik hastalığı dünya kuruldu kurulalı nice insanları ecelinden evvel alıp götürdüğü halde yine de insanoğlunun gönlünden çıkaramadığı bir sevdadır o. Bir sohbet anında bile bu koltuk sevdası gizlenemeyip açığa vurulur. “Ben başbakan olsam.” diye başlanır söze. Çünkü yasalarımıza göre zamanımızda en itibarlı koltuk başbakanlık koltuğu olduğu için dile getirilir bu tutku.

Koltuk adeta arıyı andırır. Her ne kadar tadına doyulamazsa da bazen de eşek arısı gibi ölüsü bile adamı sokuverir. Zira koltuğunu bıraktığı halde koltuk davasından kadre uğrayan çoktur. Çoğumuz buna şahit olmuşuzdur.

Ama memleketimizde kimi bir koltuğa oturtursan, oturt, bu sevda yüzünden ortalığı darmadağın etmedikten sonra o koltuktan ayrılmasını sağlayamıyorsunuz. Yıllar yılı bu koltuğun cazibesinin ne olduğunu düşündüğüm halde çözebilmiş değilim. Bir bilen varsa izah etsinde bu merakımızı gidersin bari. Bu girişten sonra bu düşüncemizi örnekleyelim gali.

Beşiktaş spor kulübünün başına zengin adamdan zarar gelmez diyerek, daha önceki başkanın arkasına dolanıp üç puan aldığı cümle âlem tarafından bilinirken, Demirören’i başkan seçtiler. Bana göre Demirören’i değil de parasını başkan seçtiler. Beşiktaş kulübü kongre üyeleri Demirören’den faydalanmayı düşünürken, İşin garibi Demirören o camiayı bir tramplen gibi kullanarak, sadece İstanbul’da babasının gölgesinde tanınırken, Beşiktaş spor kulübünde ortalığı tarumar ettikten sonra bu kez de Anadolu’daki spor kulüplerinin başkanlarının her birine mavi boncuklar dağıtarak tüm Türkiye tarafından tanınan bir adam olup çıktı. Şahsen bu konuda ben Demirören’i suçlayamıyorum. Zira bu iş, akıllı vatandaşların daha akıllı bir vatandaş tarafından istismar edilişinden başka bir şey değil bana göre.

Sanıyorum bu kişinin federasyon başkanlığına gelebilmesi için payandalık yapanlardan biride Trabzon spor kulübü olsa gerek. Âmâ ellerine verilen mavi boncuğun bir aldatmacadan başka bir şey olmadığını anlamışlardır inşallah.

Türk futbolunun henüz yeni yeni palazlanmaya başladığı bir sırada başına bu işlerin gelmesine neden olanlar ne Demirören, ne de bir başka kişi. Başta spor bakanı olmak üzere federasyon başkanlığı seçimlerinde oy veren zevat. Ki bu zevatta Türkiye’deki seçkin kişiler. Beyler bu günah size yeter. Tabii günahın ne olduğunu biliyorsanız.

Ya kendi kendini yiyip bitiren Fenerbahçe kulübü başkanı Aziz Yıldırıma ne demeli. Koltuk insanı böyle mi hırçınlaştırır anlamış değilim. Etrafındaki birkaç evet efendimcinin, ruhunu okşayan o hoş sözleri dolayısıyla, adım adım bataklığa sürüklendiğinin farkına varmadı bu güne kadar. Hep kendini yiğit sandı. Dost kazanacağı yerde kaprisleri dolayısıyla hep düşman kazandı. Kaprisleriyle kardeşini bile karşısına aldı. Bir türlü “Lanet olsun o koltuğa” diyemedi. Bu arada, her tür hastalığın da Türkiye başbayii oldu sanki.

Hiç tasalanma bu gün seni alkışlayanlar yarın seni unutacaklardır. Onların seni alkışlaması kendilerine yeni bir efendi buluncaya kadardır. Senin o sahadan çekilmenle birlikte ; “Oh be dünya varmış “ diyenlerin haddi hesabı olmayacaktır.

Aziz bey bir mezhep sahibi yiğitliği şöyle tarif eder. “ Nefsinin çok arzu etmesine rağmen sırf Allah korkusuyla başkasına zarar vermemek için nefsinin o arzusu karşısında pes etmeyerek, o arzuyu yerine getirmemektir.” Der. Ama sen namusuna bunalıp kulüpten ve koltuktan vazgeçen insanları yıllardır sindirdim sanarak hem o insanların nefretini kazandın Hem de kendi kendini mahvettin.

Allah yardımcın olsun. Tabii bu arada Fenerbahçe kulübüne de.

HOŞÇA KALIN